Crd
(၁)
တစ္ညလုံးသည္းသည္းမဲမဲရြာေနေသာမုိးကားမုိးလင္းခ်ိန္တြင္ေတာ့
တျဖည္းျဖည္းခ်င္းစဲသြားေခ်ျပီ။
ကလင္
အိမ္အေပၚထပ္မွာ ျပတင္းတံခါးကုိဖြင့္ေနေသာေဒၚေကသီႏြယ္
ျခံေစာင့္ႀကီးဦးဘေမာင္က ဧည့္သည္တစ္ေယာက္ကုိတံခါးဖြင့္ေပးေနတာကုိလွမ္းျမင္ေနရသည္။
ေစာေစာစီးစီးဘယ္သူမ်ားပါလိမ့္လုိ့ေတြးမိသည္။
ဦးဘေမာင္ကဧည့္သည္ကုိသူမတုိ့တုိက္ၾကီးဆီသုိ့ေခၚလာပါတယ္။
တျဖည္းျဖည္းနဲ႕သူမတုိ့အိမ္ဘက္ကုိနီးလာေသာ
အခါတြင္လည္းဧည့္သည္ကဦးထုပ္ေဆာင္းထားသျဖင့္မ်က္ႏွာကုိမျမင္ရေသး။ ခရီးေဝးမွလာခဲ႔ဟန္တူသည္။
မမေလး မမေလး ဧည့္သည္ေရာက္ေနပါတယ္။
သူမအိမ္ေဖာ္မေလးေခ်ာေခ်ာက အေပၚထပ္တက္လာျပီးေျပာပါတယ္။ေအး သိတယ္ လာခဲ႔မယ္ ဆုိျပီးသူမလည္း အိမ္ေအာက္ထပ္ကုိ ဆင္းခဲ႔ပါတယ္။
သူမဆင္းလာတာျမင္ေတာ့ ဧည့္ခန္းမွာထုိင္ေနတဲ႔
ေစာေစာကျခံထဲကုိဝင္လာေသာသူက ေခါင္းကုိေမာ့ျကည့္လုိက္ပါတယ္။ လူရြယ္တစ္ေယာက္ပါ။ ၂၇ ႏွစ္ခန့္ရွိျပီး
ေယာက်ၤားေခ်ာေခ်ာေသာသူတစ္ေယာက္။
တီရွပ္လက္ျပတ္အနက္ကုိဝတ္ထားသျဖင့္
အသားျဖဴျခင္းကုိပုိသိသာသည္။
အားကစားလုိက္စားသူတစ္ဦးမွန္း ထုိလူပုံစံကသက္ေသ
ခံေနသည္။
အၾကည့္မ်ားကစူးစုိက္ကာသူမရင္ထဲထုိးေဖာက္သြားသလုိ
ခံစားရသျဖင့္ ေဒၚေကသီႏြယ္မ်က္လြာခ်ထားလုိက္ရသည္။
အမက မေကသီႏြယ္ထင္တယ္။
ကြ်န္ေတာ့္နာမည္က စစ္ေသြးပါ
အမေမာင္ကုိကုိေလးသူငယ္ခ်င္းပါ။
ကုိကုိေလးနဲ႕ကြ်န္ေတာ္က ရန္ကုန္မွာ တကၠသုိလ္တက္တုန္း
ခင္ခဲ့ႀကတာပါ။
ကုိကုိေလးကလြန္ခဲ႔တဲ႔ ၂ နွစ္ေလာက္ကြ်န္ေတာ့္ဆီေရာက္လာျပီး
ကြ်န္ေတာ္လုပ္ေနတဲ႔ အလုပ္မွာရွယ္ယာဝင္ထားခဲ႔တယ္။
အရင္ႏွစ္က အလုပ္ေတြေအာင္ျမင္ခဲ႔လုိ့
ဒီႏွစ္သူ႔ကုိအျမတ္ေငြေတြထုတ္ေပးဖုိ့ေခၚေပမဲ႔ေရာက္မလာလုိ့
ကြ်န္ေတာ္သူ့ဆီလြန္ခဲ႔တဲ႔ ၂ လေလာက္က ဖုန္းဆက္ေပမဲ႔
သူကသူ့ျမိဳ႕ကုိအလည္ေခၚရင္းအျမတ္ေငြေတြကုိေပးပါဆုိလုိ႕
ကြ်န္ေတာ္ေရာက္လာတာပါ။
(၂)
ေၾသာ္႕႕႕႕
ငါ့ေမာင္က အမေမာင္ကုိကုိေလးသူငယ္ခ်င္းကုိး
မင္းသူငယ္ခ်င္းက လြန္ခဲ႔တဲ႔ ၂ ရက္ကဘဲခရီးထြက္သြားတယ္
ရွမ္းျပည္ဘက္ကုိ
ဗ်ာ႕႕႕႕ဧည့္သည္ကေခါင္းကုိကုတ္လုိက္သည္။
ဒုကၡပါဘဲဗ်ာ
ကြ်န္ေတာ္က သူဝမ္းသာေစခ်င္လုိ့ဖုန္းႀကိဳမဆက္ထားမိဘူး။
လြဲသြားတယ္ဗ်ာ။ ဒီျမိဳ႕မွာတည္းခုိခန္းမရွိဘူး။
ရပါတယ္ငါ့ေမာင္ရယ္။
ေမာင္ေလးသူငယ္ခ်င္းဘဲ။
ဒီအိမ္မွာဘဲတည္းေပါ့။
ဟုတ္ကဲ႔ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္အမ။
စစ္ေသြးက ဖုန္းကုိထုတ္ျပီး ဆက္လုိက္သည္။
ဟဲလုိ ကုိကုိေလး မင္းဘယ္ေရာက္ေနလဲ
စပီကာဖြင့္ေျပာသျဖင့္ေကာင္းေကာင္းၾကားရသည္။
ေတာင္ႀကီးမွာကြ စစ္ေသြးရ ဘာကိစၥ
မင္းအျမတ္ေငြေတြကြာ။
ထားလုိက္စမ္းပါသူငယ္ခ်င္းရာ။ မင္းဘဲခဏကုိင္ထားေပး။
မဟုတ္ဘူးကြ။ ငါက မင္းတုိိ့ျမိဳ႕က မင္းတုိ့အိမ္ေရာက္ေနျပီ။
မင္းမရွိလုိ့။တည္းခုိခန္းကမရွိ။
မင္းမမ သေဘာေကာင္းလုိ႔ေတာ္ေသးတယ္။
ေအးပါေအးပါ ငါေနာက္ႏွစ္ပတ္ေလာက္မွျပန္လာမွာ။
ငါ့အမကုိဖုန္းေပးလုိက္ဦး။
ကုိကုိေလးေျပာစကားေႀကာင့္စစ္ေသြးကဖုန္းကုိေပးလုိက္သည္။
ဟဲလုိေမာင္ေလး ေျပာ
မမ ကြ်န္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းကုိ ေသခ်ာေစာင့္ေရွာက္ထားေနာ္။
ေအးပါဟဲ႔ ကုိကုိေလးရယ္။
ဖုန္းစပီကာကုိျပန္ပိတ္ျပီးေျပာေနသျဖင့္ စစ္ေသြး တစ္ေယာက္
ကုိကုိေလး နဲ႕သူ့အမဘာေတြေျပာမွန္းမႀကားရေတာ့။
ဒါေပမဲ႔ မေကသီႏြယ္ မ်က္ႏွာမွာရွက္သြားတဲ႔
ပုံစံေလးေတာ့ေတြ႔ရသည္။
နင္ေနာ့ျပန္လာမွေတြ႔မယ္ ကုိေလး ဟြန္း
လုိ့ေျပာျပီးဖုန္းခ်လုိက္တာကုိေတြ႔ရသည္။
ထုိအခ်ိန္မွာ ေခ်ာေခ်ာက ေကာ္ဖီခြက္ကုိလာခ်သည္။
ေကာ္ဖီေသာက္ပါဦးေမာင္ေလး႕႕႕႕႕ဟု
မေကသီႏြယ္ကသူ႕ေရွ႔ကုိေကာ္ဖီခြက္ကုိတြန္းပုိ႔ရင္းေျပာလုိက္သည္။
(၃)
ဟူး အိပ္ယာေပၚလွဲခ်ရင္းစစ္ေသြး အေမာေျဖေနသည္။
၂ရက္ေလာက္ကားစီးလုိက္ရသျဖင့္
လူလျးည္းေညာင္းညာေနသည္။ ကုိကုိေလးတုိ႔ျမိဳ႔ကုိ
ရန္ကုန္ကေန ၂ရက္ေလာက္ ကားအတန္တန္စီးလုိက္ရသည္။
ျကားသာၾကားဖူးသည္။တစ္ခါမွမေရာက္ဖူး။
ကုိကုိေလးတုိ႔ကဒီျမိဳ႕မွာ အခ်မ္းသာဆုံးေတြ။
မိဘေတြလက္ထက္ကတည္းကခ်မ္းသာသူေတြဟုသိရသည္။
ေက်ာင္းတုန္းကအလည္ခဏခဏေခၚေပမဲ႔မလုိက္ျဖစ္ခဲ႔။
မ်က္လုံးမွိတ္လုိက္ေတာ့ မေကသီႏြယ္ကုိျမင္ေယာင္လာသည္။
ကုိကုိေလးနဲ႔အတူတူရုိက္ထားေသာဓါတ္ပုံေတြကုိျမင္ဖူးေပမဲ႕
ဒီေလာက္အျပင္မွာပုိေခ်ာမယ္လုိ႔မထင္ထား။
မနက္က ျမင္ရေတာ့ဘာမွျပင္ဆင္ထားဟန္မတူ။
ဝင္းဖန့္ဖန့္အသားအေရ။ ျဖဴႏုေနေသာမ်က္ႏွာေလးကုိသူေငး
ႀကည့္မိေနေသးတယ္။
ဆံပင္ကခါးေလာက္ရွိဟန္တူသည္။
ထုံးထားျပီးအျမိတ္ေလးခ်ထားတာေတာ္ေတာ္ၾကည့္ေကာင္းသည္။
ကုိယ္လုံးကုိဟ္ပါက္ကလည္းသြယ္သြယ္ေလး။
ဘာေၾကာင့္အပ်ဳိႀကီးျဖစ္ေနသလဲမသိ။
အသက္ ၂၉ ေလာက္ေပမဲ႕ ၂၄ ေလာက္ထင္ရသည္။
အလည္ေခၚေသာကုိကုိေလးကုိပင္ထုိင္ရွိခုိးခ်င္စိတ္ေပါက္သြားသည္။
ေယာက္ဖေရမင္းအမအရမ္းလွတယ္ကြာလုိ
႔တုိးတုိးေလးေ႐ရြက္လုိက္ပါတယ္။
စစ္ေသြးကားေက်ာင္းတုန္းက
ေကာင္မေလးေခ်ာေခ်ာေလးေတြကုိေတြ႔တုန္းကပင္
ဒီေလာက္ရင္မခုန္ခဲ႔။စိတ္လဲမဝင္စား။
အခု သူငယ္ခ်င္းအမ ေကသီႏြယ္ကုိျမင္လုိက္ရမွ
ဘာေၾကာင့္သူ႕ရင္ေတြတဒုတ္ဒုတ္ခုန္ေနတာလဲလုိ့
စဥ္းစားေနမိသည္။
ျမန္မာဆန္ဆန္ေလးနဲ႕ယဥ္ယဥ္ေလးလွေသာ ေကသီႏြယ္ကုိ
စိတ္ကူးထဲမွာျမင္ေယာင္မိေနသျဖင့္ ကာ
စစ္ေသြးေတာ္ေတာ္နဲ႔အိပ္မေပ်ာ္ေတာ့။
အိပ္ယာေပၚမွာတလူးလူးတလိမ့္လိမ့္ျဖင့္
ည ၁၂ နာရီခန့္မွာသာ အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့သည္။
(၄)
ေကသီႏြယ္ အခန္းထဲမွမီးကုိပိတ္လုိက္ေသာလည္း အိပ္မေပ်ာ္။
တာသူမရင္ဘတ္ကုိလက္တင္ၾကည့္သည္။
တဒုတ္ဒုတ္နဲ႔သူမရင္ေတြခုန္ေနသည္။
တစ္သက္လုံးမခုန္ဖူးေသာသူမရင္က ဘာျဖစ္လုိ႔ပါလိမ့္။
သူမမ်က္လုံးမ်ားကုိေမွးမွိတ္ထားေသာ္လည္း
ေမာင္ေလးသူငယ္ခ်င္း စစ္ေသြးကုိသူမျမင္ေနမိသည္။
ဘယ္လုိေကာင္ေလးလဲမသိဘူး
အၾကည့္ေတြကလဲရဲတင္းလုိက္တာ။
မနက္က ေရာက္လာခါစက သူမကုိစိုက္ၾကည့္ေနလုိက္တာ
သူမတစ္ကုိယ္လုံးေပါက္ထြက္မတတ္ပင္။
ဒီၾကားထဲဖုန္းေျပာေတာ့ေမာင္ေလးကစေနေသးသည္။
ဘယ္လုိလဲအမ ေယာက္ဖကေခ်ာရဲလားတဲ႕။
ဒါေၾကာင့္သူမရွက္သြားသည္။
တျခားေယာကၤ်ားေလးေတြတုန္းကစတာကုိစိတ္ဆုိးေပမဲ႔
သူမဒီတစ္ခါေတာ့စိတ္မဆုိးမိသည့္အျပင္ရွက္ေသြးေလးမ်ားပင္
ျဖာမိသြားေသးသည္။
စိတ္ထဲမွာလည္းေက်နပ္သလုိလုိခံစားရသည္။
စားပြဲေပၚတင္ထားေသာ သူမဖုန္းမည္လာသျဖင့္
သူမေကာက္ကုိင္လုိက္သည္။ ေမာက္ေလးဖုန္းပင္ဖ။
ဟဲလုိေျပာ ကုိယ္ေတာ္ေလး
ဟက္ဟက္ မမအိပ္ျပီလားလုိ့။ အင္းအိပ္ေတာ့မလုိ႔။
ဘယ္လုိလဲမမ ေယာက္ဖနဲ႕အဆင္ေျပရဲ႕လား
ဟဲ႔ဟဲ႔ အမနဲ႕သူနဲ႕ဘာဆညိင္လုိ့လဲ
စမေနစမ္းနဲ႕ သူ့အမကုိႏွေမ်ွာရမဲ႔ဟာကုိ ၾကည့္စမ္း
ဟားဟား သိပါတယ္မမရယ္
ဒါနဲ႕စကားမစပ္ မမလုိဘဲစစ္ေသြးကလည္းေက်ာင္းတုန္းက
ရည္းစားထားဘူးတာမဟုတ္ဘူးရယ္
လူေအးေလ ရုိးရုိးသားသားေလး။
ကုိယ့္အမကုိ ဒီေကာင္နဲ႕ဆုိစိတ္ခ်တယ္ ။
ဟယ္နင္ဘာေတြေျပာေနမွန္းမသိဘူး ေတာ္ျပီေတာ္ျပီ
အမအိပ္ေတာ့မယ္။
ဟက္ဟက္ ရွက္သြားတာမဟုတ္လား
ဖုန္းခ်ခါနီးေတာင္ေမာင္ေလးကစျဖစ္ေအာင္စလုိက္ေသးသည္။
ေကသီႏြယ္တကယ္လည္းရွက္ေနမိသည္။
ဖုန္းကုိခ်ျပီး ကုိယ့္မ်က္ႏွာကုိ လက္ဝါးျဖင္အုပ္လုိက္ေသးသည္။
သူမကုိယ္သူမလည္းရယ္ခ်င္မိသြားသည္။
ခိခိ ဟုရီလုိက္မိေသးသည္။
ေၾသာ္ငါ့ႏွယ္ေနာ္ ငယ္ေတာ့တဲ႔အရြယ္လဲမဟုတ္။
(၅)
မနက္ ၅ နာရီခဲြေလာက္တြင္ ေကသီႏြယ္ႏုိးလာသည္။
မ်က္ႏွာသစ္ျပီးေနာက္မွန္တင္ခုံေရွ႕တြင္ဆံပင္မ်ားကုိျဖီးလုိက္သည္။
မ်က္ႏွာကုိ မိတ္ကပ္ပါးပါးေလးဖုိ့ပါ သနပ္ခါးေလးကုိအေပၚမွထပ္လိမ္းလုိက္သည္။ အခန္းထဲမွထြက္ျပီးမွ တစ္ခုသတိရသြားသည္။
အဝတ္အစားလဲဖုိ့။
အခန္းထဲျပန္ဝင္ျပီး အဝတ္အစားမ်ားကုိလဲႀကည့္သည္။
စိတ္တုိင္းမက် ေနာက္ဆုံးေတာ့ပန္းေရာင္အက်ၤီေလးႏွင့္
အျပာႏုေရာင္ထမိန္ေလးမွဘဲသူမစိတ္တုိင္းက်သြားသည္။
ဘာေျကာင့္ဒီေန့အလွျပင္ခ်င္ေနမွန္းသူမမသိ။
ေအာက္ထပ္ကစားဖုိေဆာင္ထဲမွာေတာ့ေခ်ာေခ်ာက
ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ထားျပီးျပီ။
ေခ်ာေခ်ာဧည့္သည္ႏုိးျပီလား။
အေစာေလးတင္ ႏုိးလာျပီး ျမိဳ႕ထဲခဏသြားဦးမယ္ဆုိျပီးသြားတယ္မမ။ေႀသာ္ ေကသီႏြယ္ကေကာ္ဖီဝုိင္းမွာဝင္ထုိင္ရင္း။
ေခ်ာေခ်ာ နင္ေရာတစ္ခါတည္းစားေတာ့ေလ။
ေခ်ာေခ်ာက ေကာ္ဖီဝုိင္းမွာဝင္ေသာက္ရင္း
မမေလးေကသီႏြယ္ကုိ ၾကည့္ေနသည္။
ေကသီႏြယ္စိတ္ပင္မလုံမလဲျဖစ္လာသည္။
ဘာျကည့္ေနတာလဲ ေခ်ာေခ်ာ
ခိခိ မမေလးဒီေန့အလွေတြျပင္ထားလုိ႕ ဘယ္သြားမလုိ့လဲ
နဂုိကမွမလုံမလဲျဖစ္ေနသာေကသီႏြယ္က
ဟြန္း သြားစရာရွိမွ အလွျပင္ရမွာလားေခ်ာေခ်ာရဲ႕
ခစ္ခစ္ မမေလးက မျပင္လဲလွျပီးသားပါ။
ဒီျမိဳ႕မွာ မမေလးကုိစိတ္ဝင္စားတဲ႕သူေတြမွပုံလုိ့။
ခစ္ခစ္ေခ်ာေခ်ာရယ္ေျမာက္စရာမရွိေျမာက္ေနပါျပီ။
တကယ္ေျပာတာ မမေလးရဲ႕
မမေလးတုိ့ကမ်ဳိးရုိးစဥ္ဆက္ခ်မ္းသာ ပညာကလဲတတ္
မမေလးကလဲအရမ္းလွတာကုိး။
ဟုတ္ပါျပီော မိေခ်ာရယ္။
နည္းနည္းေနရင္မမေလးနဲ႕အေဖာ္လုိက္ခဲ႔ဦး။
ျမိဳ႕ထဲက မမေလးတုိ့ ပြဲရုံမွာ အလုပ္သမားေတြကုိလစာသြားထုတ္ေပးရဦးမယ္။
ဟုတ္ မမေလး။
(၆)
ေကသီႏြယ္ေကာ္ဖီေသာက္ေနခ်ိန္မွာပင္
အိမ္ထဲသုိ့ဝင္လာေသာေျခံၾကားသျဖင့္လွည့္ၾကည့္လုိက္သည္။
ဟင္
ေကသီႏြယ္ရင္ထဲတလွပ္လွပ္ခုန္သြားသည္။
စစ္ေသြးကားမေန႕ကေရာကလာစဥ္ကလုိပုံစံမဟုတ္။
ေယာပုဆုိးအနက္ေရာင္ေလးႏွင့္လည္ကတုံးလက္တုိႏွင့္။
ျမန္မာဆန္ဆန္သပ္သပ္ရပ္ရပ္ေလး။
ေၾသာ္မေကသီႏုိးလာျပီကုိး။ ကြ်န္ေတာ္ဘုရားသြားတာ။
အမတုိ့လမ္းထိပ္ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းက ဆုေတာင္းျပည့္ဘုရား။
ဒီေန့က ဗုဒၶဟူးေန့ေလ ကြ်န္ေတာ့္ေမြးေန႔မုိ့။
ေၾသာ္ အမကငါ့ေမာင္ကုိ စစ္ေသြးဆုိလုိ့အဂၤါသားထင္ေနတာ။
မဟုတ္ပါဘူး အမ ကြ်န္ေတာ့္အေဖက တပ္ကဗုိလ္ၾကီးတစ္ေယာက္ပါ။ ကြ်န္ေတာ့္ကုိေမြးျပီး ၂ ပတ္ေလာက္မွာတုိက္ပြဲက်သြားလုိ့။
ဒါေျကာင့္ေဖေဖအတြက္နာမည္ကုိစစ္ေသြးလုိ့ေမေမကမွည့္ခဲ႔တာပါ။
စိတ္မေကာင္းလုိက္တာေမာင္ေလးရယ္။
ေမေမေရာရွိေသးလားေမာင္ေလး။ ေမေမကကြ်န္ေတာ္ငါးႏွစ္သား ေလာက္ကဘဲ ႏွလုံးေရာဂါနဲ႕ဆုံးပါျပီ၊
မမတုိ့ေဖေဖေမေမ တုိ့အေျကာင္းကုိလည္း
ကုိေလးေျပာလုိ့သိထားပါတယ္။ စိတ္မေကာင္းပါဘုူး။
ေကသီႏြယ္တုိ့ကလည္းမိဘမရွိေတာ့။
လြန္ခဲ႔ေသာငါးႏွစ္ေလာက္ကေဖေဖေရာေမေမေရာေရွ႔ဆင့္ေနာက္ဆင့္ဆုံးပါးသြားခဲ႔တယ္ေလ။
စစ္ေသြးကသူမကုိမမလုိ့ေျပာင္းေခၚလုိက္တာကျိေကသီႏြယ္သတိထားမိသည္။
မမကုိကြ်န္ေတာ္ေပးစရာရွိတယ္ခဏေနာ္။
စစ္ေသြးကားေျပာရင္းဆုိရင္း အေပၚထပ္မွာ သူတည္းေနေသာအခန္းဆီသုိ့ သြားေလသည္။
ေကသီႏြယ္ကား ဘာမ်ားလဲလုိ႔ေတြးေနမိသည္။
မၾကာမီမွာေတာ့စစ္ေသြးက အထုပ္တစ္ထုပ္ကုိ
ကုိင္ကာေအာက္ထပ္ျပန္ဆင္းသည္။
မမဒါက ကြ်န္ေတာ္ဒီျမိဳ႕မလာခင္က ကုိေလးမွာ အမတစ္ေယာက္ရွိတယ္လုိ့သိထားလုိ့ လက္ေဆာင္ေပးဖုိ့ယူလာတာပါ။
အမ်ဳိးသမီး ဝတ္စုံပင္။
အဟဲ ေတာ္မယ္ထင္ပါတယ္ ဓါတ္ပုံထဲကအတုိင္း ခန့္မွန္းျပီး
ဝယ္လာတာ။ အနီေရာင္ေပၚမွာေရႊခ်ည္ေလးေတြထုိးထားေသာ
ျမန္မာဝတ္စုံပင္။
အုိလွလုိက္တာ။
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေနာ္ေမာင္ေလး။
(၇)
အမျမဳိ႕ထဲသြားမွာလား။
ဟုတ္တယ္ေမာင္ေလး။ ေမာင္ေလးအိမ္မွာပ်င္းေနမယ္။
မမနဲ႔လုိက္ခဲ႔ပါလား မမတုိ႔ပြဲရုံကုိ။
ဟုတ္ မမ ကြ်န္ေတာ္လည္းပ်င္းေနတာနဲ႕အေတာ္ဘဲ။
သူမတုိ့ႏွစ္ေယာက္ေျပာေနသံကုိႀကားျပီး ေခ်ာေခ်ာစိတ္ကူးရသြားသည္။မမ ေမ့ေနလုိ့ ေခ်ာေခ်ာအခုမွသတိရတယ္။
ဒီေန႔ေခ်ာေခ်ာအျပင္မွာခ်ိန္းထားတာေလးရွိလုိ့မလုိက္ေတာ့ဘူး။
ေကသီႏြယ္ ေခ်ာေခ်ာအဲ႔လုိေျပာတာကုိ ေက်းဇူးတင္သလုိလုိျဖစ္သြားသည္။အလုိက္သိလွတဲ႔ေခ်ာေခ်ာ။
ဒါဆုိရင္ သြားၾကမယ္ေလေမာင္ေလး။
ေမာင္ေလးကုိလည္းမမတုိ့ျမိဳ႕အႏွံအလည္ပုိ့တာေပါ့။
ဆုိင္ကယ္နဲ႕ဘဲသြားတာေပါ့။
ကားမယူေတာ့ဘူး။
ေကသီႏြယ္က ဆုိင္ကယ္ေသာ့ကုိယူျပီး စစ္ေသြးလက္ထဲေပးလုိက္သည္။ ေရာ့ ေမာင္ေလး စီးတတ္တယ္ဟုတ္။
စီးတတ္ပါတယ္မမ။
ဆုိင္ကယ္စက္ႏုိးျပီးသည္ႏွင့္ေကသီႏြယ္က
ဆုိင္ကယ္ေပၚေနာက္မွ တင္ပါးလြဲဝင္ထုိင္လုိက္သည္။
ဆုိင္ကယ္စထြက္ေတာ့အရွိန္ျမင့္သြားတာမုိ့ေကသီႏြယ္
စစ္ေသြးခါးကုိလွမ္းဖက္လုိက္သည္။
ျဖည္းျဖည္းေမာင္းေနာ္ေမာင္ေလး မမေၾကာက္တတ္တယ္။
ေကသီႏြယ္သုိ့ပြဲရုံသြားရာလမ္းတစ္ေလွ်ာက္လုံး ေကသီႏြယ္ကုိယ္ေလးနဲ႕စစ္ေသြးေက်ာကထိကပ္ေနေဆာ့စစ္ေသြးရင္ေတြခုန္လာတယ္။
မမေကသီႏြယ္ရဲ႕ သနပ္ခါးရနံ႕ေလးနဲ႕ကုိယ္သင္းနံ႕ေလးေတြကုိ
ရေနတာလည္းပါတာေပါ့။
ျပီးေတာ့ျမိဳ႕ကက်ဥ္းလုိ့ထင္။
လမ္းတစ္ေလ်ွာက္လုံးသူတုိ့ႏွစ္ဦးကုိကြက္ျကည့္ကြက္ၾကည့္နဲ႕။
ေကသီႏြယ္ကုိႏႈတ္ဆက္သူမ်ားလဲေတာ္ေတာ္မ်ားသည္။
(၈)
ပြဲရုံေရာက္ပါျပီ။
ေကသီႏြယ္တုိ့ကဒီနယ္တစ္ဝုိက္ကထြက္ေသာ စပါး ပဲ ႏွမ္းစတာေတြကုိအကုန္ ဝယ္သည္။
ျီပီးေတာ့စတုိးဆုိင္ ၂ ဆုိင္လည္းရွိသည္။
ေစ်းႏႈန္းမွန္မွန္ကန္ကန္ျဖင့္ဝယ္ယူေရာင္းခ်သျဖင့္ ေအာင္ျမင္တယ္ေလ။ ပြဲရုံေရွ႕သုိ့ ေရာက္လာပါျပီ။
ေမာင္ေလးေရာက္ျပီ။ ေကသီႏြယ္ကတုိးတုိးေလးေျပာလုိက္သည္။
ပြဲရုံကမန္ေနဂ်ာကေကသီႏြယ္ရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းနႏၵာရဲ႕ေမာင္ေလး
ကုိျဖိဳးေလ။ အိမ္ေထာင္က်ျပီး အလုပ္မရွိျဖစ္ေနေသာကုိျဖဳိးကုိ
နႏၵာရဲ႕အကူအညီေတာင္းမႈေႀကာင့္ေကသီႏြယ္အလုပ္ေပးထားျခင္းျဖစ္သည္။ ကုိျဖိဳိးကလဲ ေကသီႏြယ္ကုိေက်းဇူးရွင္အျဖစ္သတ္မွတ္ျပီး
အလုပ္ေတြကုိေသခ်ာစြာေစတနာပါပါလုပ္ေပးသျဖင့္ပုိတုိးတက္လာတာအမွန္။
ဟာအမ႕ ကုိယ္တုိင္လာခဲ႔တာလား ေခ်ာေခ်ာလြတ္လုိက္ျပီးေရာ
အလုပ္ရႈပ္ေနေသာကုိျဖိဳးကားေကသီီႏြယ္ဝင္လာသျဖင့္
ျပာျပာသလဲျဖစ္သြားသည္။
မေကသီႏြယ္ေဘးမွာ အရပ္ျမင့္ျမင့္ႏွင့္ေယာက်ၤားပီသသည့္
ပုံစံႏွင့္ သူ့ထက္ ၂ႏွစ္ခန့္ၾကီးမည္ဟု ယူဆရေသာလူတစ္ေယာက္ပါလာသည္။
ေၾသာ္ေမာင္ေလးမိတ္ဆက္ေပးရဦးမယ္။
ဒါက စစ္ေသြးတဲ႕ ကုိျဖိဳးရဲ႕။ မင္းအကုိ ကုိေလးသူငယ္ခ်င္း။
ရန္ကုန္က အလည္လာတာ။
ေမာင္ေလးဒါက ကုိျဖိဳး အမတုိ့ပြဲရုံမန္ေနဂ်ာ။
ေၾသာ္ ဟုတ္ ေတြ႔ရတာဝမ္းသာပါတယ္ညီေလး။
ဟုတ္ အကုိ အမတုိ့ ကုိေလးတုိ့မိတ္ေဆြဆုိေတာ့ကြ်န္ေတာ့္
မိတ္ေဆြဘဲေပါ့။
မသိပါဘူးဗ်ာ ကြ်န္ေတာ္က မမရည္းစားမ်ားေခၚလာတာလားလုိ့။
ကုိျဖိဳးေနာက္လုိက္တာေႀကာင့္ စစ္ေသြးပင္မ်က္ႏွာပူသြားပါတယ္။
ေကသီႏြယ္လဲရွက္ကုိးရွက္ကန္းျဖစ္သြားပါတယ္။
အုိ ကုိျဖိဳးရယ္ဧည့္သည္ကုိအားနာစရာ။
ဟိဟိ ေနာက္တာပါ မမရယ္။
ကုိျဖဳိးကားေျပာင္ေခ်ာ္ေခ်ာ္ေျပာရင္း
ကဲအမကုိ စာရင္းေတြရွင္းျပမယ္ ဟုဆုိကာဝင္ေငြ ထြက္ေငြစာရင္းမ်ားကုိ ေကသီႏြယ္အားရွင္းျပေနသည္။
(၉)
ေတာက္ အုိက္ပန္က ေတာက္တစ္ခ်က္ေခါက္ရင္း
အရက္ခြက္ကုိစားပြဲေပၚေဆာင့္ခ်လုိက္သည္။
တပည့္မ်ားပင္ထိတ္လန္႔သြားသည္။
အဲ႔ေကာင္ဘယ္သူလဲ က်ားေလး
တပည့္ေက်ာ္ က်ားေလးကားေန့လည္ကျမိဳ႕ထဲသြားေတာ့
ေကသီႏြယ္ကုိေကာင္ေလးတစ္ေယာက္နဲ႕ေတြ႕ခဲ႔တယ္တဲ႔။
ေျပာရလ်ွင္ေတာ့ အုိက္ပန္ကဒီျမိဳ႕မွာဆရာတစ္ဆူပင္။
ေငြလည္းရွိသည္။ တပည့္လူမုိက္ေတြလည္းရွိသည္။
သူေကသီႏြယ္ကုိပုိးေနတာႀကာျပီ။
တစ္ခါမွအဆင္မေျပခဲ႔ဘူး။
ယခုဘယ္ကေရာက္လာမွန္းမသိေတာ့လူစိမ္းတစ္ေယာက္။
သူ႕အတြက္ စိတ္မျကည္စရာပင္။
အဲ႔ေကာင္က မေကသီေမာင္ ကုိေလးရဲ႕သူငယ္ခ်င္းလုိ့သိရတယ္ဆရာ။ ရန္ကုန္ကေနအလည္လာတာတဲ႔။
ဒီေကာင့္ကုိပညာေပးလုိက္ရမလားဆရာ။
ေနပါေစ ခဏေစာင့္ျကည့္လုိက္ဦး။
လုိအပ္ရင္ေျပာမယ္။
ညေနက်လ်ွင္ေတာ့ေကသီႏြယ္တုိ႔အိမ္အလည္သြားရင္းေလ့လာမွလုိ့ အုိက္ပန္ေတြးလုိက္ပါတယ္။
အုိက္ပန္ကားေကသီႏြယ္မိဘမ်ားလက္ထက္ကတည္းက
ေကသီႏြယ္အေဖအေမတုိ႔ျဖင့္ရင္းႏွီးသျဖင့္
ေကသီႏြယ္တုိ့အိမ္ကုိမျကာခဏသြားလည္ေလ့ရွိပါတယ္။
သူေကသီႏြယ္ကုိခ်စ္ေရးဆုိခဲ႔တာျကာျပီျဖစ္ျပီး
ဖြင့္ေျပာလုိကတုိင္း ေကသီႏြယ္ကျငင္းေနတာမုိ့
သူက်ိတ္မႏုိင္ခဲမရျဖစ္ေနရပါတယ္။
(၁၀)
ေနရာကားေတာင္ႀကီးျမိဳ႕ကဟုိတယ္တစ္ခုရဲ႕
ႏွစ္ေယာက္အိပ္ခန္းအတြင္း။
အရမ္းခ်စ္တာဘဲ ခေလးရာ။
ကုိကုိေလးလက္ေတြက ႏုိႏုိလြင္ရဲ႔ခႏၶာကုိယ္ေလးကုိ
အသားကုန္ဖက္ထားသည္။
လြတ္ပါဦးကုိကုိရယ္ ႏုိႏုိ အသက္ရႈက်ပ္လွျပီ။
တကယ္ေတာ့ကုိကုိေလးတစ္ေယာက္ႏုိႏုိလြင္ရွိရွာေတာင္ၾကီးျမိဳ႕
သုိ့အရဲစြန့္ျပီးလာခဲ႔ရျခင္းျဖစ္သည္။
ႏုိႏုိလြင္ကားကုိကုိေလးထက္ငယ္သည္။
လြန္ခဲ႔ေသာတစ္ႏွစ္ေလာက္က ႏုိႏုိလြင္ကုိကုိေလးတုိ့ျမိဳ႕မွ
သူမဦးေလးတုိ့လင္မယားထံအလည္လာရင္းကုိကုိေလးနဲ႔ရခဲ႔ျခင္းျဖစ္သည္။အမျဖစ္သူမသိေအာင္ လက္မွတ္ထုိးျပီးယူထားျပီးျပီႏုိႏုိလြင္ကုိ။
ႏုိႏုိလြင္ရဲ႕မိဘေတြလည္းဒါကုိမသိၾက။
ကုိကုိေလးရဲ႕လက္ေတြက ႏုိႏုိရဲ႕သားျမတ္ေတြကုိဆုတ္နယ္ေနသည္။ႏုိႏုိအဖုိ့လဲခ်စ္ေသာကုိကုိကုိင္တြယ္တာမုိ့ႀကည္ျဖဴစြာခံယူပါသည္။
ျပြတ္ အုိ ႏုိႏုိသားျမတ္ေလးကုိိ ကုိကုိစုိ့ေတာ့ႏုိႏုိအသည္းေတြယားသြားသည္။
အုိကုိကုိ
ငယ္ငယ္တုန္းကေကာင္းေကာင္းမစုိ့ခဲ႕ရလုိ့ပါ။
အုိ ကုိကုိေနာ္ ေတာက္တီးေတာက္တဲ႔ ႏုိႏုိရွက္တယ္။
ရွက္တယ္လုိ့သာေျပာတယ္ ႏုိႏုိရင္ကုိပင္ပုိေကာ့ထားမိသည္။
ခ်စ္တဲ႔ကုိကုိစုိ့တာဘဲေလ စုိ့ေပ့ေစေပါ့။
ႏုိႏုိရဲ႕ေပါင္ခြႀကားကုိလဲ ကုိကုိက လက္ျဖင္ပြတ္ေပးေနသျဖင့္
ႏုိႏုိရင္ထဲဖလပ္ဖလပ့္ျဖစ္လာသည္။
ကုိကုိ လုပ္ခ်င္လဲ လုပ္ေလ။
မ်က္လုံးကုိမွိတ္ထားရင္းရွက္ရွက္နဲ႔ တုိးတု္းေလးေျပာလုိက္ေသာ
အသံေလးကုိ ကုိကုိေလးႀကားရျပီးေနာက္မွာေတာ့။
ခ်စ္ေသာ ကုိကုိရဲ႕လက္ေတြကႏုိႏုိထမိန္ေလးကုိဆြဲခြ်တ္ေနတာကုိခံစားရသည္။ ကုိကုိခ်ြတ္ရလြယ္ေအာင္သူမတင္ပါးေလးေတြကုိအသာႀကြေပးလုိက္သည္။
ကုိကုိကထမိန္ကုိ ကုတင္ေနာက္ဖက္ကုိပုိ့လုိက္ျပီ။
သူမေျခေထာက္ေလးကုိကားေပးလုိက္ခ်ိန္မွာကုိကုိက
ပုဆုိးကုိခြ်တ္လုိက္ေတာ့ ကုိကုိရဲ႕ေပါင္ၾကားက
ဒုတ္ၾကီးတန္းေနတာကုိျမင္ျပီး ႏုိႏုိရွက္တာေၾကာင့္မ်က္လုံးကုိမွိတ္ထားလုိက္ပါတယ္။
အေတြ႕အႀကံဳရျပီးသားဆုိေပမဲ႔ႏုိႏုိအဖုိ့ ရင္ေတြခုန္လာပါတယ္။
(၁၁)
အေမ့
ႏုိႏုိေပါင္တံေလးေတြကုိျဖဲလုိက္တဲ႔အခ်ိန္မွာႏုိႏုိကလည္းကုိကု္ိ့ေက်ာကုိဖက္ျပီးကုိကုိခါးကုိသူမေျခေထာက္နဲ႔ခ်ိတ္လုိက္ပါတယ္။
ကုိကုိ့ဒုတ္ၾကီးကသူမေရႊၾကဳတ္အဝကုိေတ့လုိက္တဲ႔အခ်ိန္မွာ
သူမရင္ေလးတဖုိဖုိျဖစ္သြားပါတယ္။
အင့္ ႔ကုိကုိဒုတ္ၾကီးကသူမေရႊၾကဳတ္ႏွစ္ျခမ္းကုိ
ထုိးေဖာက္ျပီး အထဲကုိျဖည္းျဖည္းခ်င္းဝင္လာပါတယ္။
သူမနာက်င္သေယာင္ခံစားရေပမဲ႔
ကုိကုိဒုတ္ႀကီး့ဖည္းျဖည္းခ်င္းထုိးသြင္းေနတာကုိအားမရေတာ့ပါဘူး။
ကုိကုိကုိ့ဖက္ျပီးခါးကုိေကာ့လုိက္ပါတယ္။
ျမန္ျမန္လုပ္ေပးပါေတာ့ကုိရယ္ ႏုိမေနတတ္ေတာ့ဘူး။
ကုိကုိေလးကလည္းသူ့ဒုတ္ႀကီးကုိ
ႏုိႏုိရဲ႕က်ဥ္းက်ပ္လွတဲ႔ေရႊၾကဳပ္ေလးထဲကုိ
သြင္းလုိက္ထုပ္လုိက္နဲ႔အစြမ္းကုန္သမေတာ့တာေပါ့။
စီးက်ပ္ေနတဲ႔ႏုိနုိရဲ႕ ေရႊၾကဳပ္အသားမ်ွင္ေတြကလည္းသူ႕ဒုတ္ႀကီးကုိ
အတင္းကုိဆြဲစုပ္ေနပါတယ္။
အခ်က္ ၄၀ ေလာက္မွာ သူ့ေဆာင့္ခ်က္ေတြကပုိသြက္လက္လာသလုိ
ႏုိႏုိရဲ႕လက္ေတြကလည္းသူ႕ေက်ာျပင္ေတြကုိဖက္တြယ္တာပုိအားပါလာျပီး ကုတ္ျခစ္လာပါတယ္။
ႏုိႏုိေရာသူေရာျပီးခါနီးျပီျဖစ္လုိ့အားကုန္ေဆာင့္ရင္း
ေနာက္ထပ္အခ်က္ ၅၀ ေလာက္အေရာက္မွာႏုိႏုိခါးေကာ့တက္လာျပီး
တအင္းအင္းညဥ္းညဴသံေလးထြက္ေပၚလာသလုိ
သူလည္းသူ႔ဒုတ္က အခ်စ္ရည္ေတြကုိ ႏုိႏုိေရႊၾကဳပ္အတြင္းနံရံေတြကုိျဖန္းပက္ေနပါတယ္။
သူတုိ့ႏွစ္ေယာက္ေမာေမာပန္းပန္းနဲ႔အိပ္ေပ်ာ္သြားခ်ိန္မွာ
အခန္းထဲမွာရွိေနတဲ႔တီဗြီက သတင္းမွာ အထူးသတင္းတစ္ရပ္
လာေနတာကုိႏွစ္ေယာက္လုံးမသိလုိက္ပါဘူး။
ထုိသတင္းကေတာ့
ေလးစားအပ္ပါေသာမိဘျပည္သူမ်ားခင္ဗ်ား မုိးေလဝသ အေရးေပၚသတင္းတစ္ရပ္ကုိေၾကျငာပါမယ္။
*****အမည္ရွိ မုန္တုိင္းဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံကုိစတင္ဝင္ေရာက္လာျပီျဖစ္ျပီး။ေနာက္ ၇၂ နာရီအတြင္း ျမန္မာႏုိင္ငံေတာင္ပုိင္း အလယ္ပုိင္းေဒသေတြကုိဝင္ေရာက္လာမွာျဖစပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္မုန္တုိင္းျဖတ္သန္းႏုိင္တဲ႔ျမိဳ႕ေတြျဖစ္တဲ႔
*** ျမိဳ႕မ်ား။ ျမိဳ႕သာျမိဳ႕တုိ့မွာေနထုိင္ၾကတဲ႔မိဘျပည္သူမ်ားအေနနဲ႔
မုန္တုိင္းသတိရွိၾကဖုိ့**-*---*****
တကယ္လုိ့မ်ားကုိကုိေလးသာထုိသတင္းကုိနားေထာင္မိရင္
မုန္တုိင္းျဖတ္မဲ႔ျမိဳ႕ေတြမွာ သူ့ျမိဳ႕ပါေနတာကုိသိခဲ႔ရင္ျဖင့္။
(၁၂)
စစ္ေသြးက ဘုရားေပၚမွဆင္းခဲ့သည္။
မေကသီႏြယ္တုိ့လမ္းထိပ္က ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း၀င္းထဲမွာရွိတာျဖစ္တယ္။
သူညေနတုိင္းလမ္းေလ်ွာက္ျဖစ္ေတာ့ပန္းအျမဲကပ္ျဖစ္တာေပါ့။
မေကသီႏြယ္တုိ့ရပ္ကြက္ကလူရွင္းျပီးျမိဳ႕စြန္က်သည္။
ျခံေတြကလည္းက်ယ္ေတာ့တစ္ျခံႏွင့္တစ္ျခံေတာ္ေတာ္ေလွ်ာက္ရသည္။
သူေတြးရင္းေငးရင္းလမ္းေလွ်ာက္လာစဥ္
သူ႔ေရွ႕မွာဆုိင္ကယ္ႏွစ္စီးကပိတ္ရပ္လုိက္သည္။
ဘာလဲဟလုိ႔သူေတြးလုိက္သည္။
ဆုိင္ကယ္ေပၚမွဆင္းလာေသာလူ(၄)ေယာက္။
ဒီမွာ...ေကသီႏြယ္အိမ္မွာတည္းေနတာမင္းလား။
ဟုတ္ပါတယ္ ဘာကိစၥမ်ားရွိလုိ႔လဲမသိဘူးခင္ဗ်။
ပုံစံေတြၾကည့္ရတာေတာ့သိပ္မဟုတ္ခ်င္။
သူ႔နားကပ္လာသည့္ပုံကုိမသကၤာ။
အႏၱရာယ္အေငြ႔အသက္ကုိသူရေနျပီ။
လက္ခနဲျမင္လုိက္ရေသာ္လည္း ရုတ္တရက္မုိ့သူေရွာင္ေသာ္လည္းလက္ေမာင္းကုိ
ဓါးကပြတ္ဆြဲသြားသည္။
ေသြးမ်ားျဖာထြက္သြားသည္။သူ႔ေသြးမ်ားဆူသြားျပီ။
တကယ္ေတာ့စစ္ေသြးကလည္းေခသူမဟုတ္ပါ။
ေနာက္ကလူသူ႕ဆီ၀င္အလာမွာ ေရွာင္လုိက္ျပီး ဒူးျဖင့္ပစ္တုိက္လုိက္သည္။
အြတ္ခနဲမည္သံႏွင့္အတူထုိလူေမွာက္သြားသည္။
တစ္ေယာက္ကသူ႔ကုိေျပးကန္စဥ္ေရွာင္လုိက္ျပီး မ်က္ခြက္ကုိတံေတာင္ႏွင့္ေကြ်းလုိက္သည္။
ထုိအခ်ိန္မွာပင္သူ႔ကုိ တစ္ေယာက္က ဒုတ္ျဖင့္၀င္ရုိက္လုိက္သည္။
သူ႔ေျခေထာက္ေတြေခြညြတ္ၾကသြားသည္။
ေခါင္းမွေသြးစက္မ်ားက်ဆင္းကာမူးေ၀လာသည္။
မင္း..ေနာက္တစ္ခါ.ေကသီႏြယ္နဲ႔ေ၀းေ၀းေနဆုိေသာစကားကုိၾကားလိုက္ရသည္။
တစ္ေလာကလုံးအေမွာင္က်သြားျပီ။
သူသတိမလစ္ခင္သူ႔ဆီေျပးလာေသာေျခသံမ်ားႏွင့္
ထုိလူဆုိးမ်ားဆိုင္ကယ္ေပၚတက္ျပီး ထြက္ေျပးသည့္အသံ။
(၁၃)
မမ နားခ်င္နားလုိက္ေတာ့ေလ
ရတယ္ ေခ်ာေခ်ာ
အမဘဲဆက္ေစာင့္လုိက္မယ္။
ဆရာဝန္ၾကီးကစိတ္ခ်ရေသာအေျခအေနသုိ့ေရာက္ရွိသြားျပီလုိ႕ဆုိ
တာေတာင္မွ စိတ္ပူေနေသးေသာ မမေကသီႏြယ္ကုိၾကည့္ျပီး
ေခ်ာေခ်ာ ရီလည္းရီခ်င္မိသည္။
သနားလည္းသနားမိသည္။
ကုိစစ္ေသြးကုိလမ္းထိပ္မွာရုိက္ခံရသည္လုိ့ ရပ္ကြက္ထဲမွလူေတြလာေျပာကတည္းက မမေကသီႏြယ္စိတ္ေတြအလြန္အမင္းလႈပ္ရွားေနတာသူမသိသည္။
ကုိစစ္ေသြးကသတိမရေသးေပမဲ႔စုိးရိမ္စရာေတာ့မရွိေတာ့။
ေဆးရွိန္ေၾကာင့္ျဖစ္မည္။
ေကာ္ဖီသြားဝယ္လုိက္ဦးမယ္ မမ။
ေကာင္းသားဘဲ ေခ်ာေခ်ာေရ။
ေခ်ာေခ်ာက ေဆးရုံဝင္းအျပင္ဖက္က လက္ဖက္ရည္ဆုိင္မွာေကာ္ဖီသြားဝယ္ေနသည္။
ေကသီႏြယ္ကားစစ္ေသြးရဲ႕မ်က္ႏွာေလးကုိၾကည့္ေနသည္ ေခါင္းမွာပတ္တီးစီးထားေသာ္လည္း စစ္ေသြးရဲ႕မ်က္ႏွာေလးကုိၾကည့္ရင္း
သူမကုိယ္သူမဘာလုပ္မိလုိက္မွန္းမသိ။
ၿပီးမွ အုိလုိ႔သူမဘာသာေရ႐ြက္လုိက္ပါတယ္။
ဟုတ္ပါတယ္ သူမစစ္ေသြးမ်က္ႏွာေလးကုိအနမ္းေပးလုိက္မိတာပါ။
သူမကုိယ္သူမလည္းဒါမ်ဳိးလုပ္မိလုိက္တဲ႔အေပၚ
ရွက္မိသြားပါတယ္။
ေကာ္ဖီဝယ္ျပီးျပန္လာတဲ႔ေခ်ာေခ်ာဟာ
မေကသီႏြယ္ ကုိစစ္ေသြးမ်က္ႏွာကုိ အနမ္းေပးလုိက္တာကုိ
ျမင္လုိက္ရပါတယ္။
အဟမ္း႕႕႕ႈ
အေမ့ ရုတ္တရက္ေခ်ာင္းဟန့္သံေၾကာင့္ေကသီႏြယ္တစ္ကုိယ္လုံး
တုန္တက္သြားပါတယ္။
ေခ်ာေခ်ာရယ္ အသံမေပးဘာမေပးနဲ႕။
ခစ္ခစ္ အားလုံးျမင္လုိက္တယ္ မမေကသီ။
အုိ မမေကသီႏြယ္မ်က္ႏွာေလးရဲတြတ္သြားပါတယ္။
ရွက္မေနပါနဲ႔မမရယ္ ေခ်ာေခ်ာနားလည္ပါတယ္
မမေကသီသူ႔ကုိခ်စ္ေနတယ္ဆုိတာ။
အုိ ရွက္လုိက္တာေနာ္ ေကသီႏြယ္စိတ္ထဲကေ႐ြက္လုိက္ပါတယ္
သူခုိးလူမိတဟ္ဆုိတာ ဒါမ်ဳိးေပါ့လုိ့လဲ ေတြးလုိက္မိပါတယ္။
(၁၄)
သူမသိပါေစနဲ႕ေနာ္ေခ်ာေခ်ာ
စိတ္ခ်ပါမမရဲ႕။
မမ ဒီေန႔ညမုန္တုိင္းတုိက္ႏုိင္တယ္မမ။ မေန့ကမုိးေလဝသသတင္းမွာပါတယ္။
ဟုတ္လား ေခ်ာေခ်ာ
ဟုတ္တယ္မမ ဦးဘေမာင္တုိ့ရွိပါတယ္မစုိးရိမ္ပါနဲ႕။
ေကသီႏြယ္ကားစိတ္ေအးသြားပါျပီ။
ညေနက်ရင္ အိမ္မွာ သိမ္းစရာေလးေတြသိမ္းဖုိ
ေခ်ာေခ်ာျပန္လုိက္မယ္မမ။
ေခ်ာေခ်ာကားမမေကသီႏြယ္ထံခြင့္ေတာင္းလုိက္သည္။
ခြင့္ျပဳခ်က္လဲရတာနဲ႔သူမလည္း သူမအိမ္ကုိတန္းမျပန္ျဖစ္ေသး။
တကယ္ေတာ့ေခ်ာေခ်ာကလည္းရည္းစားရွိသည္။
သူမရည္းစားက သူမတုိ့လမ္းထဲကပင္။
ကုုိမင္းေမာင္တဲ႔။
ဒီျမိဳ႕မွာတာဝန္က်ေနေသာဝန္ထမ္းတစ္ဦးပင္။
ေခ်ာေခ်ာေစ်းသြားတုိင္းကုိမင္းေမာင္ကလည္း
လမ္းေလ်ွာက္ထြက္သည့္အခ်ိန္တုိက္ဆုိင္ေနသည္။
ပထမေတာ့မရင္းႏွီးပါ။
ေနာက္ေတာ့ မ်က္မွန္းတန္းရင္းႏွီးရာမွအစ ခင္မင္ျပီး
အဆင့္တက္ကာသမီးရီးစားအျဖစ္ေရာက္ရွိခဲ႔သည္။
ဒီေန့ကုိမင္းေမာင္ကလဲ ရုံးပိတ္ရက္
ေလ်ွာက္လည္ၾကရန္ခ်ိန္းထားသည္။
ေခ်ာေခ်ာကားဆႏၵေတြေစာေနျပီ။
သူမစိတ္ထဲမွာ ကုိစစ္ေသြးေရာ မမေကသီႏြယ္ေရာ
ညမုန္တုိင္းတုိက္ႏုိင္သည္ဆုိတဲ႔သတင္းေရာအားလုံးေမ့သြားျပီ။
သူမသိေနတာတစ္ခုဘဲရွိသည္
ခ်စ္ေသာကုိမင္းေမာင္ဆီ ျမန္ျမန္သြားျပီး ျမိဳ႕အႏွံေလ်ွာက္လည္ဖုိ့ေလ။
(၁၅)
ေခ်ာရယ္ ကုိယ္တုိ႔အတူတူေနခ်င္ျပီ
ဟင္းေနာ္ လူဆုိး
ကုိမင္းေမာင္ႀကီးက ေျပာလည္းေျပာရင္းသူမရင္သားေတြကုိလည္းသူ့့လက္နဲ႔ဆုပ္နယ္ေနတာကုိး။
ေနရာကျမဳိ့ကအတြဲေတြ က်က္စားရာနယ္ေျမ။
အရိပ္ေကာင္းျပီးအကာအကြယ္ေကာင္းသည့္ေနရာဆုိေတာ့
လူသူသိပ္မျမင္ႏုိင္။
ေခ်ာေခ်ာရင္ခုန္သံျမန္လာျပီ။
အုိကုိကုိ မေကာင္းဘူးကြာ။
ခ်စ္လုိ့ပါ ေခ်ာရယ္။
မင္းေမာင္ကားေခ်ာေခ်ာရဲ႔ေနာက္မွဖက္လုိက္ျပီး ေခ်ာေခ်ာရဲ႔
ထမိန္ၾကားထဲလက္ႏႈိက္ကာေပါင္တံေတြကုိပြတ္ေပးေနသည္။
ဆိတ္ကြယ္႐ာအရပ္မွာဖုိႏွင့္မထိေတြ႔လ်ွင္ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထရွိေသာသေဘာသဘာဝအတုိင္း။
မၾကာမီအခ်ိန္မွာေတာ့ေခ်ာေခ်ာရဲ႔ကုိယ္ေလးကသစ္ပင္ကုိမွီေနျပီး
ကုိမင္းေမာင္က သူမအေပၚမွမုိးကာ
အုိ ကုိမင္းေမာင္ရဲ႕ဒုတ္ၾကီးက သူမေရႊၾကဳတ္ထဲမွာတစ္ဆုံးစုိက္ဝင္ေနျပီ။ေခ်ာေခ်ာႏွင့္အနမ္းခ်င္းဖလွယ္ရင္း
မင္းေမာင္က အားကုန္ၾကံဳးေတာ့သည္။
အင္းအင္း စြပ္စြပ္ ရွီးရွီး ဘတ္ဘတ္
မင္းေမာင္ ဒုတ္ၾကီးႏွင့္ေခ်ာေခ်ာေရႊၾကဳတ္ထိေတြ႔သံက
စည္းခ်က္မွန္မွန္ထြက္ေပၚေနသည္။
၁၅ မိနစ္ေလာက္အႀကာမွာေတာ့ေခ်ာေခ်ာလက္ေတြက
မင္းေမာင္ေက်ာကုိအသားကုန္ဖက္လာျပီး
မင္းေမာင္ေဆာင့္ေဆာင့္ခ်လုိက္တုိင္း
သူမကလည္းေအာက္မွခါးကုိေကာ့ေကာ့လာတာေတြ႔ရသည္။
ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ႏွစ္ဦးသား တအင္းအင္းညဥ္းညဴ
သံမ်ားနဲ႔အတူ ေခ်ာေခ်ာမ်က္ႏွာေလးရႈံ့သြားကြာ
အအ ဆုိေသာအသံေလးထြက္ေပၚလာသည္။
တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ႏႈတ္ခမ္းျခင္းေတ့ကာနမ္းေနၾကျပီး
မင္းေမာင္က ထရပ္ကာပုဆုိးကုိျပင္ဝတ္လုိက္သလုိ
ေခ်ာေခ်ာကလည္း ေျပေလ်ာ့ေနေသာဆံပင္ေတြနဲ႔
တြန့္ေက်သြားေသာ ထမိန္အက်ီမ်ားကုိ
သပ္သပ္ရပ္ရပ္ျဖစ္ေအာင္လုပ္ေနသည္။
ထုိ့ေနာက္ထုိေနရာမွႏွစ္ဦးသားထ၍ ျပန္လည္ထြက္ခြာသြားၾကေတာ့သည္။ သူတုိ့ႏွစ္ဦးထြက္ခြာသြားျပီး
တစ္နာရီခန့္အႀကာမွာေတာ့ ေကာင္းကင္တစ္ခုလုံးမဲေမွာင္လာျပီး
ေလျပင္းေလးေတြတျဖည္းျဖည္းတုိက္ခတ္လာသည္။
မုိးစက္မုိးေပါက္ေတြက်ဆင္းလာျပီးေနာက္
ပုိမုိျပင္းထန္လာေသာ ေလျပင္းမ်ားကားဒီျမိဳ႕ေလးဆီသုိ့က်ေရာက္လာေခ်ျပီ။
(၁၆)
ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုလုံး မဲေမွာင္သြားသည္။
သစ္ပင္သစ္ကုိင္းက်ဳိးက်သံ ျပိဳလဲသံေတြထြက္ေပၚလာပါတယ္။
ေကသီႏြယ္လည္းအခန္းျပဴတင္းတံခါးေတြပိတ္လုိက္ပါတယ္။
ေကသီႏြယ္လည္းေၾကာက္လာပါတယ္။
ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုလုံးဘာမွမျမင္ရပါဘူး။
ေကသီႏြယ္လည္းေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔ လူနာကုတင္ေပၚက
စစ္ေသြးကုိယ္ကုိအတင္းဖက္ထားမိပါတယ္။
စစ္ေသြးလည္း သတိရလာတဲ႔အခ်ိန္မွာ ဘာျဖစ္လုိ့ျဖစ္ေနမွန္းမသိပါဘူး။
ဒါေပမဲ႔ခဏတြင္းမွာဘဲ သူအေျခအေနကုိသေဘာေပါက္သြားပါတယ္။ မုန္တုိင္းက်ေနတာပါ။
ေတာ္ေတာ္အားေကာင္းတဲ႔မုန္တုိင္းတစ္ခုျဖစ္တယ္ဆုိတာသိလုိက္ပါတယ္။
ေဆးရုံတစ္ခုလုံးလည္းေအာ္သံေတြငုိသံေတြဆူညံေနပါတယ္။
စစ္ေသြးအားယူျပီးထလုိက္ပါတယ္။
ေကသီႏြယ္က စစ္ေသြးကုိယ္ကုိတြဲျပီးထုိင္ခုိင္းလုိက္ပါတယ္။
ေျဖးေျဖးထေနာ္ေမာင္ေလး။
ဝုန္း အေမ့
ေကသီႏြယ္တုိ့ယူထားတဲ႔သီးသန့္လူနာခန္းေပၚကုိ သစ္ကုိင္းအၾကီး
တစ္ခုက်ဳိးျပီး လာရုိက္တာေၾကာင့္ ေကသီႏြယ္လန့္သြားတာပါ။
အသားေလးေတြတုန္ျပီးေၾကာက္ေနတဲ႔
မမေကသီႏြယ္ကုိၾကည့္ျပီးစစ္ေသြးစိတ္ထဲမွာဘာျဖစ္သြားမွန္းမသိပါဘူး။ မမေကသီႏြယ္ကုိဖက္လုိက္ျပီး
မမ အရမ္းေႀကာက္ေနလားလုိ့ေမးလုိက္ပါတယ္။
ဒီလုိအေျခအေနမ်ဳိးမွာရင္ထဲရွိတာေတြျဖစ္တတ္တဲ႔အတုိင္း
ေကသီႏြယ္ကလဲ စစ္ေသြးရဲ႕ရင္ကုိမ်က္ႏွာအပ္လုိက္ျပီး။
ေမာင္ရွိေနရင္ မမမေၾကာက္ပါဘူးလုိ့ေျပာလုိက္ပါတယ္။
စစ္ေသြးလဲ မမေကသီႏြယ္ကုိယ္ေလးကုိ
ပုိတုိးဖက္လုိက္ျပီး မမေကသီႏြယ္ေခါင္းက ဆံႏြယ္ေလးေတြကုိ
လက္နဲ႔အသာအယာပြတ္ေပးေနပါတယ္။
မမေကသီႏြယ္ရဲ႕ပါးကသနပ္ခါးရနံ႕ေလးေတြနဲ႔
ကုိယ္သင္းရနံ႕ေလးေတြက သူ့စိတ္ကုိၾကည္ႏူးေစပါတယ္။
သူတုိ႕ႏွစ္ဦးဟာတစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္အျပန္အလွန္ဖက္တြယ္ရင္း
အျပင္မွာတုိက္ေနတဲ႔ ေလမုန္တုိင္းကုိယာယီေမ့သြားပါတယ္။
