မမမို႔ မမုန္းမေမ့
အခန္း (၁)
နိဒါန္း
"တစ္ခါတစ္ရံ ၿငိမ္သက္၍
တစ္ခါတစ္ရံ တိုက္ခတ္သည္...
တစ္ခါတစ္ရံ တိတ္ဆိတ္၍
တစ္ခါတစ္ရံ ျမည္ဟည္းသည္...
တစ္ခါတစ္ရံ ေပ်ာက္ကြယ္၍
တစ္ခါတစ္ရံ ေရာက္လာသည္...
ထို႔ေၾကာင့္.. အခ်စ္သည္...
ေလျပည္........"
"နန္း..... ေ႐ွ႕မွာ......"
"ကြၽီ.... ဒုန္း..."
"အို... သြားၿပီ..... နန္းရယ္ ငါ နင့္ကိုေသခ်ာမွာလ်က္နဲ႔ ကားေမာင္းတုန္းဖုန္းမေျပာပါနဲ႔ဆို၊ ခုၾကည္ ့ေ႐ွ႕မွာဘာျဖစ္သြားတယ္ မသိဘူး... ငါ့ႏွယ္ စိတ္ညစ္ပါတယ္။"
"ခဏေလးပါဟယ္ ၾကည့္ပါရေစဦး ခတၱာရယ္၊ တစ္လမ္းလံုး နင္ပဲပြစိပြစိေျပာေနတယ္ ခုဘာျဖစ္သြားတယ္ဆိုတာ ဆင္းၾကည့္ရေအာင္... လူေတာ့မေသေလာက္ပါဘူးေနာ္...."
"ဖြဟဲ့ ရင္ထိတ္ၿပီး ဆင္းမၾကည့္ရဲေအာင္မလုပ္ပါနဲ႔ဟာ... ငါေလ... ေခါင္းေျခာက္ပါတယ္ မိနန္းရယ္... နင္ဟာေလ အျမဲကို ျပာယာျပာယာနဲ႔ စကားေျပာရင္လည္းေပါ့ပ်က္ပ်က္နဲ႔ ငယ္ငယ္ထဲကအက်င့္ကိုမေဖ်ာက္ဖူး"
ကား Accident ျဖစ္လို႔ စိတ္ညစ္ေနရတဲ့့့ၾကားက ပြစိပြစိလုပ္ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ ခတၱာေၾကာင့္ နန္းတစ္ခ်က္ျပံဳးမိသည္။ ငယ္ငယ္ကအက်င့္ဆိုတာ ေဖ်ာက္ရခက္တယ္မဟုတ္လား။ ေက်ာင္းမွာထဲက နန္းတာရာဆိုတဲ့ နံမည္ေပ်ာက္ၿပီး နန္းျပာယာလို႔ အေခၚခံရေအာင္အျမဲျပာတတ္တဲ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုလဲ စိတ္တိုမိသည္။ ဘယ္ေလာက္ပင္ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္ေနေနပါေသာ္လည္း ျပာတတ္တဲ့အက်င့္ကမေပ်ာက္။ အခုလည္း ကားေပၚက ဆင္းၾကည့္ေတာ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ ကားေ႐ွ႕မွာလဲလို႔... ဘုရားဘုရား ဘာမွမျဖစ္ပါေစနဲ႔။
"အား ကြၽတ္ကြၽတ္...ခမ်ားတို႔က အဲ့လိုပဲၾကည့္ေနက်မွာလား လာဆြဲထူေပးေလ၊" မ်က္ႏွာမဲ့၍ဖိုးျပည့္ ေငါက္မိသည္။ဟုတ္တယ္ေလ ဒီေလာက္ေျခေထာက္နာေနတာကိုေတာင္ ဘယ္သူမွလာမဆြဲထူပဲ ေပကပ္ကပ္ရပ္ၾကည့္ေနက်သည္ကိုး...
"အို... ေမာင္ေလး ထ ထ၊ ဘယ္နားေတြနာသြားေသးလဲ... မိနန္း လာေလ ဘာေၾကာင္ၾကည့္ေနတာလဲ၊ ငါဒီမွာတစ္ေယာက္ထည္း မ မႏိုင္ဘူး..."
"ဪ ေအးေအး လာၿပီ လာၿပီ... ေမာင္ေလးအဆင္ေျပရဲ႕လား ဘာျဖစ္သြားေသးလဲ"
"ကြၽတ္ကြၽတ္... ကားတိုက္ခံရပါတယ္ဆိုမွ ဘာမွမျဖစ္ပဲေနမလားနာတာေပါ့ဗ်...
ဒါနဲ႔ေနပါဦး ခမ်ားတို႔က ဒီကား ေမာင္းလာတဲ့ သူေတြလား ေျပာစမ္းပါဦး..."
"အဲ.... အမေတာ့မဟုတ္ဘူး... သူ သူ သူေမာင္းတာ"
"ဘာ.... အဲ့တာဆို က်ဳပ္ကို တိုက္တာခမ်ားေပါ့ ဟုတ္လား"
"ဟုတ္ေတာ့ဟုတ္ပါတယ္ ေမာင္ေလးရယ္.. အရင္စိတ္ေလ်ာ့့ပါ...မမ နည္းနည္းအာရံုမ်ားသြားလို႔ပါ"
"ဟမ္... နည္းနည္းအာရံုမ်ားတယ္ဟုတ္လား ဒီမွာေျခေထာက္တစ္ဖက္ကလႈပ္မရဘူးဗ်.... ခမ်ားဘာလုပ္ေပးမွာလဲ"
"ဟုတ္လား ေမာင္ေလး...ကဲ နန္း သူ႔ကိုေဆးခန္းအရင္ပို႔ရေအာင္... ဘာမွေျပာမေနနဲ႔ က်န္တာေနာက္မွေျပာမယ္"
"ဒုကၡပါပဲဗ်ာ ဒီေန႔ေတာ့ျပႆဒါးပဲ..."
နန္းနဲ႔ ခတၱာတို႔၂ေယာက္ မႏိုင္မနင္းျဖင့္ ကားေပၚတင္ကာ အနီးဆံုးေဆးခန္း႐ွိရာသို႔ ေမာင္းခဲ့ရျပန္သည္....
ဪ... သူေျပာတဲ့ ျပႆဒါး....
...
"ဟူး.... ေတာ္ေသးတယ္ ဘာမွမျဖစ္လို႔ ကံေကာင္းတယ္"
"ကံေကာင္းတယ္မေျပာနဲ႔ နင္လုပ္လိုက္ရင္ အဲ့ဒီအတိုင္းပဲ ဟိုက မေတာ္လို႔ တစ္ခုခုျဖစ္သြားရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ"
"ေအးပါဟယ္ ေနာက္မျဖစ္ေစရပါဘူး... ငါေသခ်ာဂ႐ုစိုက္ပါ့မယ္... ဒါနဲ႔ ေကာင္ေလးက အေခ်ာသားေနာ္..."
"ေအးေနာ္ ညိဳေခ်ာ္ေလး... အဲ ကမ ျပသနာတတ္တာေနတာေတာင္ ဘူး ထႏိုင္ေသးတယ္"
"ဘူး ထတာမဟုတ္ပါဘူး ေသခ်ာၾကည့္မိလိုက္လို႔ပါဟဲ့.... ဒါနဲ႔သူျပန္ထြက္လာရင္ ဘာဆက္လုပ္က်မလဲ"
"ဘယ္လိုလုပ္သိမွာလဲ မီးစဥ္ၾကည့္ကရမွာပဲ"
"ကဲ ေနာက္တစ္ခါဆိုဂ႐ုစိုက္ဗ်ာ... အခုေကာင္ေလးဘာမွမျဖစ္လို႔ေတာ္ေသးတယ္ မဟုတ္ရင္ ညီမတို႔မလြယ္ဘူး"
"ဟုတ္ကဲ့ ဆရာ"
"အင္း အင္း ေကာင္ေလးကိုသာ ေသခ်ာလိုက္ပို႔ေပးလိုက္ပါ"
"ဟုတ္ကဲ့ ဆရာ"
"... ... ... ဆရာႀကီးဂိုက္နဲ႔ သိပ္ဆရာလုပ္တာပဲ... ... ..."
"ဟဲ့ တိုးတိုး... ၾကားသြားဦးမယ္" "ေမာင္ေလးကိုေကာ ဘယ္လိုက္ပို႔ ေပးရမလဲ"
"အိမ္ကအခုအခ်ိန္လူမ႐ွိဘူး ျပန္လို႔မရေသးဘူး... ရတယ္ ထားလိုက္ ခမ်ားတို႔ျပန္ေတာ့ က်ဳပ္ဖသာက်ဳပ္ျပန္မယ္...."
"ေမာင္ေလးရယ္ စိတ္မဆိုးနဲ႔ေနာ္ အဲ့တာဆို အမတို႔ အိမ္ကို ခဏျဖစ္ျဖစ္လိုက္ခဲ့ေလ ေမာင္ေလးျပန္လို႔ရတဲ့အခ်ိန္မွ မမတို႔လိုက္ပို႔မယ္ ေနာ္...."
"ဟုတ္ပါတယ္ေမာင္ေလးရဲ႕ လိုက္ခဲ့လိုက္ေနာ္ ၿပီးရင္လိုက္ပို႔ေပးမယ္"
" အင္း ၿပီးတာပဲဗ်ာ သြားတာေပါ့..."
ေကာင္ေလးကဂ်စ္ဆတ္ဆတ္နဲ႔ ခ်စ္ဖို႔ေတာ့အေကာင္းသား ဟိဟိ
အဲ ကားေတာ့ေသျခာေမာင္းမွ မဟုတ္ရင္ ထပ္ျဖစ္ေနဦးမယ္....
အခန္း ( ၂ )
``အခ်စ္သည္ ေမွာ္ဆရာလက္ထဲမွ ပန္းသီးတစ္လံုးႏွင့္တူသည္၊
လွပဆန္းက်ယ္၍ အဆိပ္တစ္ခုလို ဖန္းခ်ဳပ္ရစ္ႏြယ္သည္...
သာယာခ်ိန္ၿမိန္မွႈျဖင့္ အဆိပ္သင့္ေစသည္၊
ထို႔ေၾကာင့္က်ေနာ္ အဆိပ္သင့္ခဲ့သည္။´´
"က်ေနာ္....."
ဟုတ္ကဲ့ က်ေနာ့ နံမည္က ထူးျပည့္ေအာင္။ အားလံုးကေတာ့ ဖိုးျပည့္လို႔ေခၚက်တယ္။ ရပ္ကြက္ထဲက ခပ္ဆိုးဆိုးဂ်စ္ကန္ကန္ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ေပါ့ဗ်ာ။ ပညာအရည္အခ်င္းကေတာ့ ဒုတိယႏွစ္မွာ ေက်ာင္းေခၚခ်ိန္မျပည့္လို႔ အျဖဴအျပာဝတ္တကၠသိုလ္ေက်ာင္းကေန တစ္ႏွစ္နားေနရတယ္။ အိမ္မွာလဲအေဖနဲ႔မတည့္ေတာ့ အိမ္မကပ္ဘူးေလ၊ အိမ္ကေတာ့သတ္မွတ္ထားတာ ဂ်ေလဘီတဲ့၊ အဲ အိမ္ကသာသတ္မွတ္ထားတာ လူပံုကေတာ့ အျမဲသပ္သပ္ရပ္ရပ္ဝတ္ေလ့႐ွိတယ္ဗ်၊ လူရည္သန္႔Design ေပါ့ဗ်ာ။ ကဲက်ေနာ့အေၾကာင္း ေလွ်ာက္ေျပာေနရတာနဲ႔ ၾကာေနဘီ ဇာတ္လမ္းေလးျပန္ ဆက္ရေအာင္။
ေက်ာင္းကလဲနားရ အိမ္ကလဲပြားေတာ့ တစ္ေန႔တစ္ေန႔အိမ္မကပ္ပဲ အျပင္ပဲလမ္းသလားျဖစ္ေနတယ္ေပါ့ဗ်ာ...
အဲ့လိုနဲ႔ တစ္ေန႔ ပ်င္းပ်င္းနဲ႔ Junction Mawtin ဖက္ထြက္လာျဖစ္ေရာ... (အဲ့ တုန္းက ဖြင့္ခါစပဲ႐ွိေသးတယ္ )....
ရာသီဥတု ကလဲ နည္းနည္းေအးေတာ့ Mp3ေလးနားၾကပ္တပ္ၿပီး လမ္းသလားရတာ Feel ဗ်... အဲ့ဒီမွာပဲ က်ေနာ့့ ကံပဲေကာင္းတယ္လို႔ေျပာရမလား၊ ကံဆိုးတယ္ပဲေျပာရမလား၊ မမေခ်ာေခ်ာေလးေတြကားနဲ႔ ပြတ္မိေရာ...
ကားဘတ္ၾကည့္မွန္နဲ႔တိုက္မိၿပီးေခ်ာ္လဲသြားတာဗ်၊ ပထမထတုတ္မလို႔ အားယူၿပီးထမလို႔အလုပ္ ကားေပၚက ဆင္းလာတာ အားလားလား ေခ်ာလိုက္တာ ဝတ္မႈန္ေရႊရည္နဲ႔ ေဖြးေဖြးဆင္းလာသလားမွတ္ရတယ္...
က်ေနာ္လည္း ေဒါသေတြေျပသြားၿပီးခဏ ေငးေနမိတယ္... သူတို႔လဲ ေၾကာင္အမ္းအမ္းဗ် ၂ ေယာက္သားမ်က္လံုးအဝိုငး္သားနဲ႔ ၾကည့္ေနက်တာ အဲ့တာနဲ႔က်ေနာ္လည္း နာတဲ့ ဒဏ္နဲ႔ စိတ္ပါက္ၿပီး ေငါက္ထည့္လိုက္တယ္... ဟုတ္တယ္ေလ ဘယ္သူမွမွလာဆြဲမထူပဲ...
သူတို႔လဲ သူတို႔ကားနဲ႔ ေဆးခန္းလိုက္ပို႔ ေပးပါတယ္၊ ကားေပၚမွာလည္း ေမြးလိုက္တဲ့အနံဗ်ာ သင္းသင္းေလး ေကာင္မေလးေခ်ာေခ်ာေလးေတြနဲ႔ တစ္ကားထဲစီးရတာ ဘယ္ေလာက္ ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းလဲဆိုေတာ့ နာတဲ့အနာဖက္ စိတ္ကိုမေရာက္တာဟိဟိ...
ေဆးခန္းလဲ ျပၿပီးေရာ ဘယ္လိုက္ပို႔ကမလဲဆိုေတာ့ လဲ အိမ္ကလဲ မျပန္ခ်င္ေသးဘူးေျပာေတာ့ သူတို႔အိမ္ကိုေခၚသြားတယ္ဗ်...
က်ေနာ္လဲ ေယာင္လည္လည္ နဲ႔ပါသြားတယ္၊ ကားေပၚမွာလဲ စကားမေျပာျဖစ္ပါဘူး... လူကလဲ နာတာကလဲ႐ွိေနေတာ့ မိန္းၿပီးေတာ့သာ ဟိုေငးဒီေငးၾကည့္မိေနတယ္...
အဲ့လိုနဲ႔ လမ္းၾကားတစ္ခုဖက္ေကြ႕လိုက္ေတာ့ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရဲ့ လူကံုထံေတြေနတဲ့ေနရာတစ္ခုပဲဆိုတာ ကားျပဴတင္းဝကေနၾကည့္ရင္းသံုးသပ္မိတယ္၊
"တီတီ တီတီ..."
ျခံတစ္ခုေ႐ွ႕နားေရာက္ေတာ့ သူ႔ကိုသူ နန္းလို႔ ေျပာတဲ့တစ္ေယာက္က ကားဟြန္းတီးတယ္... အဲ့မွာျခံထဲ က အသက္ ၇၀ေလာက္႐ွိတဲ့ ျခံေစာင့္အဖိုးႀကီးတစ္ေယာက္ထြက္လာၿပီးဖြင့္ေပးတယ္...
ျခံထဲကားဝင္ေတ့ာ ျခံေစာင့္ ဘိုးေတာ္ႀကီးက က်ေနာ့္ကို မသကၤာတဲ့ပံုနဲ႔ျကည့္တယ္... ထားလိုက္ပါ သူကအဓိကမဟုတ္ဘူးေလ...
အဲ့လိုနဲ႔အိမ္ထဲေရာက္ေတာ့ သူတို႔က "ယု... ယု..." ဆိုၿပီးေခၚလိုက္ေတာ့အထဲကေန အိေခ်ာပို ပံုစံနဲ႔ အားကစားဝတ္စံုကိုယ္ၾကပ္နဲ႔တစ္ေယာက္ထြက္လာျပန္ေရာ... ဒီတစ္ေယာက္လဲ ေခ်ာတယ္ အားကစားဝတ္စံု အတိုအၾကပ္ေလးနဲ႔ဆိုေတာ့ စဥ္းစားသာၾကည့္ေတာ့... ငမ္းေၾကာပဲ...
လူကလဲ ငမ္းရတာနဲ႔ တင္တန္ေနၿပီဆိုေတာ့ ဟိုငမ္းလိုက္ဒီငမ္းလိုက္နဲ႔... အဲ ငမ္းသာငမ္းတာ လူက ဘုစပ္စပ္႐ုပ္မေပ်ာက္ဘူး...
ယု ဆိုတဲ့တစ္ေယာက္ကေတာ့ ေမးေငါ့ျပတဲ့ ဘယ္သူလဲတဲ့
နံမည္မသိေသးတဲ့ တစ္ေယာက္က ႐ွင္းျပတယ္
"နန္းလက္ခ်က္ေလ ျပာယာၿပီးကားေမာင္းလို႔ တိုက္မိလာတာ..."
"အိုး.. ေတာ္ေသးတယ္ ဘာမွဆိုးဆိုးရြားရြားမျဖစ္လို႔.. မေသေကာင္းမေပ်ာက္ေကာင္း.."
"နင္တို႔ ကလဲဟယ္ အခုမွ ေရာက္တယ္ အျပစ္ေတြကိုတင္ေနေတာ့တာပဲ.... ဧည့္သည္ကို ေခၚပါဦး..."
"ေမာင္းေလးလာထိုင္ အေအးေသာက္မလား.ဘာေသာက္မလဲ... သက္သာရဲ႕လား... ဘာေတြျဖစ္ေနေသးလဲ... ေခါင္းေတြဘာေတြေကာနာေနလား... ေသြးထြက္သြားေသးလား..."
"ယုမ... နင္ေမးတာေျဖေနတာနဲ႔တင္ အေမာေဖာက္ေသသြားႏိုင္တယ္... ေျဖးေျဖးေမးပါ ေဆးခန္းျပလာၿပီးၿပီး ဘာမွဆိုးဆိုးရြားရြားမ႐ွိဖူး..." "..."
"......."
အဲ့လိုနဲ႔ တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ေတြေျပာက်ရင္း ခဏေနေတာ့ သူတို႔ကို သူတိုမိတ္ဆက္ေပးတယ္...
ဝတ္မွႈန္ေရြႊရည္နဲ႔တူတဲ့တစ္ေယာက္က နန္းတာရာတဲ့ စီးပြားေရးဆိုင္ရာ ဘြဲ႔တစ္ခုတတ္ေနတယ္
ေဖြးေဖြပံုစံလို ခပ္သြက္သြက္အမက ေခတၱာတဲ့ သူလဲစီးပြားေရးတ္တ္ေနတယ္
အိေခ်ာပိုလို ခပ္ကိတ္ကတ္တစ္ေယာက္က ယုႏွင္းေဝတဲ့ သူက ဆရာဝန္မ... ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ေဆးခန္းအေသးေလးသူ႔သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ေပါင္းဖြင့္ထားတယ္...
၃ေယာက္လံုးအမိုက္စားေတြႀကီးပဲ...
အဲ့လိုနဲ႔....
...
အခန္း (၂) အပိုဒ္ခဲြ
ထိုေန႔က ဖိုးျပည့္ဟူေသာေကာင္ေလးႏွင့္ သူ႔အေၾကာင္းကိုယ့္အေၾကာင္းေျပာရင္း ေကာင္ေလးက ခပ္ဂ်စ္ကန္ကန္ေလးဆိုတာသိလိုက္ရေသာ္လည္း သူ႔အေပၚမွာခင္မင္စိတ္ေတြမ်ားလာသည္...
ထိုေန႔ကသူ႔ကိုလိုက္ပို႔ေပးၿပီးေတာ့ သံုးေယာက္သား ခပ္ျပံဳးျပံဳးေလးေျပာမိသည္က ေကာင္ေလးကမဆိုးဘူးဟူ၍သာ....
ေကာင္ေလးကေတာ့ မျပန္ခင္ကေျပာ႐ွာသည္ "မမတို႔က ခင္ဖို႔အရမ္းေကာင္းတယ္ဗ်ာ... စကားေျပာလို႔လဲေကာင္းတယ္... ေနာက္ေန႔ေတြက်လဲ လာလည္ဦးမယ္" တဲ့...
"ေကာင္ေလးေရ....
မင္းဟာ ငါတို႔ဘဝရဲ႕ အေရးပါတဲ့ Joker တစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္...
ငါတို႔ေတြမင္းအေပၚမွာ ဒဏ္ရာေတြေပးခဲ့မွာကိုသာႀကိဳသိခဲ့မိရင္ ငါတို႔ ဇာတ္လမ္းေတြကို အဲ့ေန႔ေလးမွာတင္ရပ္တန္႔ခဲ့မိမွာပဲ...
ဒါေပမယ့္....."
အခန္း (၃) သို႔မဟုတ္ ရင္ခုန္သံနိဒါန္း
မေန႔က မမေခ်ာေခ်ာေလးေတြနဲ႔ ဆံုမိၿပီး ညဖက္အိမ္မက္ေတြထဲထိပင္ၾကဴးေက်ာ္မိသည္... အိမ္မက္ထဲမွာက်ေနာ္ ကိုရီးယားကားထဲကမင္းႀကီးပံုစံႏွင့္ မမေခ်ာေခ်ာမ်ားတစ္ျဖစ္လဲ မိဖုရားမ်ားက ဝိုင္းဆြဲကာ သူတို႔ကိုခ်စ္ရန္သာ ဝိုင္းေျပာခံေနရသည္... သာယာလိုက္တဲ့အိမ္မက္ပင္....
သို႔ဪအိမ္မက္မျကာ႐ွည္လိုက္... မနက္မိုးလင္း အေမက အတင္းလာႏိႈးလို႔ မထခ်င္ထခ်င္ႏွင့္ထလိုက္ရသည္...
"ေတာက္... အိမ္မက္ကလဲ ဒီေန႔မွတိုလိုက္တာ...."
"ျကြတ္ႂကြတ္...." မ်က္ႏွာသစ္ဖို႔အခန္းထဲက ထထြက္လိုက္မွ မေန႔က ဒဏ္ရာအ႐ွိန္ေလးကျပန္နာလာသည္... ျပန္နာလာေသာ္လည္း မမေတြကိုေျပးျမင္ေယာင္မိေတာ့ ဒဏ္ရာေတြကေပ်ာက္သြားသလို...စိတ္ကူးေတြယဥ္ရင္း မ်က္ႏွာသစ္အဝတ္အစားလဲၿပီးအိမ္ေအာက္ထပ္ဆင္းေတာ့... အေမက...
"ကာလနဂါးေလး ဒီမွာမနက္စာလာသံုးေဆာင္ေခ်... ၿပီးရင္ အႀကီးေလးဆီဖုန္းျပန္ဆက္လိုက္ဦး မင္းကိုေျပာစရာ႐ွိလို႔တဲ့..."
"အာ... အဲ့အပ်ိဳႀကီးကဘာလာ႐ႈပ္ျပန္ပလဲ... သူ႔အလုပ္ႀကီးပဲ... အဲ့ မယ္ရစ္ညီအမေတြနဲ႔ မဆက္သြယ္ခ်င္ပါဘူးဆိုေန..."
"ဟဲ့... ဟိုက အေရးႀကီးလို႔ေနမွာေပါ့...သြားသြား ျပန္ဆက္လိုက္ေခ်..."
"...."
အႀကီးေလးဆိုသည္က က်ေနာ္တို႔ႏွင့္ ေဆြမကင္းမ်ိဳးမကင္း မိသားစုကပါ... သူတို႔မွာက အႀကီးေလးရယ္ အငယ္ေလးရယ္ဆိုၿပီး ညီအမႏွစ္ေယာက္႐ွိတယ္... အႀကီးက က်ေနာ့ထပ္ ၆ႏွစ္ေလာက္ႀကီးတယ္ အငယ္က က်ေနာ့္ထပ္ ၂ ႏွစ္ေလာက္ႀကီးတယ္... အႀကီးေလးက တစ္ခါတစ္ေလ အိမ္မွာေယာက္်ားသားမရိွေတာ့က်ေနာ့ကိုေခၚေခၚခိုင္းတတ္တယ္ အသက္က ေတာ္ေတာ္ကြာေနေတာ့ အေဒၚလိုကိုျဖစ္ေနေတာ့ သူခိုင္းတာလိုက္လိုက္လုပ္ေပးေနတယ္... အေမကလဲသူတို႔နဲ႔ ဆိုအေၾကာတည့္ခ်က္... တည့္မွာေပါ့ အငယ္မက သတင္းစာကေတာင္အ႐ႈံးေပးရေလာက္ေအာင္ သတင္းစံုတဲ့သူေလ... သူငယ္ငယ္ထဲက အေမက က်ေနာ္ဗိုက္ႏွင့္အိမ္မွာတစ္ေယာက္ထဲ႐ွိေနထဲက သူတို႔ အိမ္ကလာလာထားထားေတာ့ အေမနဲ႔အျမဲအလိုလို စကားေျပာေဖာ္ေျပာဖက္ျဖစ္ေနတာေပါ့... က်ေနာ္နဲ႔ေတာ့ တစ္စက္မွမတည့္... အဲ သူတို႔အေၾကာင္းေျပာတာ႐ွည္သြားဘီ ခုဏကေနရာေလးျပန္ဆက္မယ္...
အႀကီးေလးက သူ႔သူငယ္ခ်င္းေမြးေန႔အတြက္ က်ေနာ့ကို ဘာဝယ္ရမလဲလွမ္းေမးတာ ... သူ႔သူငယ္ခ်င္းက ေယာက္်ားေလးဆိုေတာ့ မဝယ္တတ္လို႔တဲ့ အဲ့တာနဲ႔ ေယာက္်ားေလး အသံုးအေဆာင္ပစၥည္းေတြလွမ္းၫႊန္ေပးလိုက္ရင္း ဖုန္းခ်လိုက္ေတာ့ ဖုန္းကဆက္မီးလင္းေနလို႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ Massage တစ္ေစာင္ဝင္ေနတယ္တဲ့... နံပါတ္အစိမ္းနဲ႔ဗ်... အဲ့လိုနဲ႔ ဖြင့္ဖတ္လိုက္ေတာ့...
"Are u ok?
N + K + Y" တဲ့ ...
ပထမေတာ့ေၾကာင္သြားတယ္... ၿပီးေတာ့မွ မေန႔ကျပန္ခါနီး မမေတြကို သူ႔ဖံုးနံပါတ္ေပးခဲ့မိတာသတိရသြားတာနဲ႔...
"A lit. Now I'm Hungry" လို႔႐ိုက္လိုက္ေတာ့ ဖုန္းခ်က္ခ်င္းဝင္လာတယ္ သူတို႔လာေခၚမယ္တဲ့မုန္႔လိုက္ေကြးမယ္တဲ့... အဲ့တာနဲ႔က်ေနာ္လည္း အလူးအလဲထ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး အေမျပင္ေပးတဲ့ မနက္စာေတာင္မစားျဖစ္ပဲ ေတြ႕တဲ့အက်ီေကာက္စြတ္ၿပီး ထြက္လာခဲ့တယ္... အေမကေတာ့ ေနာက္ဆို မဝယ္ထားေတာ့ဘူးဘာညာနဲ႔ ေအာ္ဟစ္ၿပီးက်န္ခဲ့ေလရဲ႕... က်ေနာ္လည္းသူတို႔နဲ႔ အနီးဆံုးခ်ိန္းလို႔ရမယ့္ လမ္းမေတာ္က Shakeကို သြားလိုက္တယ္...
ဟိုေရာက္ေတာ့သူတို႔က ျကိုေတာင္ေရာက္ႏွင့္ေနၿပီ.. သူတို႔က လက္လွမ္းျပေတာ့သူတို႔ေ႐ွ႕နားဝင္ထိုင္မိရင္း ေငးေနမိျပန္တယ္...
လွလိုက္တဲ့ နတ္သမီးေလးႏွစ္ပါးဗ်ာ... ႏွစ္ေယာက္လံုးကအျဖဴေရာင္ တီ႐ွပ္ေျဗာင္ေလးေတြနဲ႔ တစ္ေယာက္က ဂ်င္းပင္အ႐ွည္နဲ႔ တစ္ေယာက္ကစကပ္ေဘာင္းဘီအတိုေလးနဲ႔....
ဝင္လာထဲက ဘာမွမေျပာပဲ ေငးေနတဲ့ က်ေနာ့ကို
"ေကာင္ေလး အိပ္မက္က အခုထိမႏိွႈးေသးဘူးထင္တယ္"
အဲ့မွ သတိျပန္ဝင္သြားၿပီး.... "ဟီး... နည္းနည္းငိုက္ေနလို႔ဗ်ာ... မယု ေကာမပါဘူးလား... ႏွစ္ေယာက္ထဲပဲလား...."
"အင္း ႏွစ္ေယာက္ထည္းပဲ ... အျပင္ထြက္လာရင္းနဲ႔ ေကာင္ေလး Msg ျပန္ပို႔တာေတြ႔လို႔ ျပန္ဆက္လိုက္ရင္း ေနေကာင္းမေကာင္းလာၾကည့္က်တာ..."
"ရပါတယ္ဗ်ာ... က်ေနာ္လည္းသက္သာသြားပါၿပီ... လာရတာေဝးတာကို... တကူးတကလာၾကည့္ရတယ္လို႔... အားနာစရာ..."
"အားမနာပါနဲ႔ ေကာင္ေလးရဲ႕ ... ေဒၚနန္းက မနက္ကထဲက လူနာသြားေမးမယ္ တကဲကဲလုပ္ေနတာ"... "ဟဲ့ ဟဲ့ ေပါင္လာမဆြဲနဲ႔ ငါအမွန္ေျပာတာ... လိမ္တာပါလို႔လား..."
"ေအးပါ ေအးပါ... သြားၾကည့္မယ္လို႔ေျပာတာ နင္လည္းပါပါတယ္ ခက္ရယ္... ငါက ငါကိုယ္တိုင္တိုက္မိထားသူမို႔ စိတ္ပူလို႔ပါ... "
"ရပါတယ္ဗ်ာ... ဘယ္သူလာၾကည့္ၾကည့္ လာၾကည့္ေပးလို႔ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္... ဒါနဲ႔ မမတို႔ဘာစားျကမလဲ က်ေနာ္ေကြၽးပါ့မယ္..."
"အယ္ မဟုတ္ေမာင္ေလးရယ္ အမတို႔ေကြၽးပါ့မယ္..."
"...."
"...."
သို႔ႏွင့္ အဲ့ေန႔က က်ေနာ္တို႔သံုးေယာက္ မုန္႔ေတြသြားစားက် ႐ုပ္႐ွင္ေတြၾကည့္က်ႏွင့္ အေတာ္ေလးခင္မင္သြားက်သည္... နန္းတာရာက နည္းနည္းအေနေအးသည္... ခတၱာက နည္းနည္းပို သြက္သည္... သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကည့္ရတာဆင္တူအက်ႌေလးႏွင့္ မသိရင္ အတြဲေတြလိုပင္...
က်ေနာ္လည္း အဲ့ေန႔က်မွ တူတူေလွွ်ာက္သြားဖူးေသာ္လည္းက်ေနာ့ကို ငယ္ေပါင္းသဖြယ္ ေမာင္ေလးတစ္ေယာက္လိုသဖြယ္ ေပါင္းလာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ခင္မင္မိသြားသည္...
က်ေနာ့စိတ္ထဲကပဲ သာယာမိေနတာလား အမွတ္တမဲ့ပဲျဖစ္ေနတာလားေတာ့ မသိဘူး ႏွစ္ေယာက္လံုးအေပၚကို ရင္ေတြခုန္မိေနသည္... ဟုတ္တယ္ က်ေနာ္ ရင္ခုန္မိေနၿပီ... ဘယ္တစ္ေယာက္ကို ရင္ခုန္ရမွန္းမသိ ႏွစ္ေယာက္လံုးကို ရင္ခုန္ေနမိသည္... ေစတန္က ပန္းသီးမွားေကြၽးမိၿပီထင္တယ္...ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အဲ့ေန႔က က်ေနာ့ အတြက္ေမ့မရတဲ့ေန႔ျဖစ္ခဲ့တယ္...
သူတို႔ကေရာ....
ကိုယ့္ဖက္ကသာ ေလွ်ာက္ေတြးေနတာ သူတို႔က ကိုယ္အေပၚေတာင္ စိတ္ထားမယ့္ပံုမေပၚ...
ေနာက္ေန႔ေတာ့ထပ္ခ်ိန္းထားတယ္... Shopping ထြက္မယ္တဲ့...
.....
...
.
ရင္ခုန္ရဦးမယ္....
အခန္း (၄) သို႔မဟုတ္ အခ်စ္ဧည့္သည္
သူ.........
တစ္ခါတစ္ရံ ရင္ခုန္သံကီး(key)သြင္းလို႔...
ခံစားခ်က္ညည္းခ်င္းတစ္မ်ိဳးနဲ႔...
ႏုလံုးသားစီးခ်င္းထိုးေစတဲ့...
သူ....
"သူ....."
ဟုတ္ပါတယ္ သူပါပဲ... က်ေနာ့အိမ္မက္ထဲေရာက္ေ႐ာက္လာတတ္တယ္... ဂါဝန္အျဖဴေရာင္ေလးနဲ႔လြင့္ပ်ံေနသလို ဆံပင္အ႐ွည္ေလးနဲ႔ လွပေနတဲ့ သူ...
က်ေနာ့နားမွာမဟုတ္ေပမယ့္ က်ေနာ့ကို ျပံဳးျပေနတယ္ဆိုတာေသခ်ာတယ္... ေနာက္ထပ္ေသခ်ာတာတစ္ခုက က်ေနာ့ကို ၿငိဳ႕ငင္ေခၚေဆာင္ေနတယ္...
သူရယ္...
အခုတစ္ေလာ မၾကာခဏဆိုသလို အဲ့အိမ္မက္ပဲ မက္မက္ေနတယ္... အခုလိုပံုစံအတိုင္းပဲ အိမ္မက္ထဲကို ေရာက္ေရာက္လာေနတယ္... ဒါေပမယ့္.... အိမ္မက္ကႏိုးထလာတိုင္း သူ႔ရဲ႕ မ်က္ႏွာေလးကို မမွတ္မိေတာ့တာကို ကိုယ့္ကိုယ္ကိုအျပစ္တင္ေနမိတယ္.... ညတိုင္းလဲ အဲ့အိမ္မက္ျပန္ျပန္မက္ဖို ေစ့ေဆာ္ေနမိတယ္... အိမ္မက္နတ္သမီးေလးရယ္...
မမနန္းတို႔နဲ႔ ခင္မင္ၿပီးထဲက က်ေနာ့တာဝန္က သူတို႔ေဘးက bodyguard အလိုလိုျဖစ္လာတယ္... မနက္မိုးလင္းတိုင္းဖုန္းေတြဆက္ အျပင္ထြက္မုန္႔စားရင္း သူတို႔နဲ႔လဲ သံေယာဇဥ္ပိုပိုလာမိတယ္... သူတို႔လို႔ေျပာေပမယ့္ မမႏွင္းကေတာ့ သိပ္မပါလာတတ္ မနန္းနဲ႔ မခက္တို႔ႏွင့္သာ ေတြ႔ျဖစ္တာမ်ားသည္.... သူတို႔ Shopping ပတ္လည္းပါရ... မုန္႔ထြက္စားလဲပါရနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ေတာင္ သိပ္မေတြ႔ျဖစ္ေတာ့... သူတို႔နဲ႔ ေလွ်ာက္လိုက္ေနရတာပဲ ကိုယ့္အတြက္သာယာေနသလိုလို... တစ္ခါတစ္ရံ သူတို႔ႏွင့္အျပင္ထြက္လို႔ တစိမ္းေယာက်ၤားေလးေတြက လိုက္ၾကည့္ရင္ပင္မႀကိဳက္ခ်င္ေတာ့ မ်က္ႏွာကအလိုလိုမႈန္ကုတ္လာတတ္သည္... အဲ့တာကိုလဲ သူတို႔သိေတာ့ က်ေနာ့ကို ဝိုင္းရယ္က်သည္ထက္မပို... က်ေနာ္လည္းၾကာေတာ့ မိန္းမစိုးမ်ားျဖစ္လာၿပီေတာင္ ေတြးမိသည္အထိပင္... အဲ့တာလည္းမျဖစ္ေသးပါဘူး ကိုယ့္ဘာသာကိုေနေတာ့လည္း သူတို႔ စိတ္ေကာက္ေနတာလား ဘာညာျဖင့္ လိုက္ေခ်ာ့က်ျပန္သည္...
အဲ့လိုနဲ႔ တစ္ေန႔ မခတၱာက မန္းတေလးသို႔ ခဏခရီးထြက္သြားသည္... ဘာလို႔သြားလဲေတာ့မေမးမိလိုက္... သူ႔အေဖေခၚသည္ဟုေတာ့ေျပာသံၾကားသည္... သြားလည္ေနက်အတိုင္းလူေတြက မစံုေတာ့ က်ေနာ္လည္းးသူတို႔ဆီမလည္ျဖစ္ပဲ သူငယ္ခ်င္းေတြဖက္ခဏလွည့္ေနျဖစ္သည္...
အဲ့လိုနဲ႔ ညဖက္ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထိုင္ေနတုနး္ဖုန္းျမည္လာသည္... ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မနန္း...
"ဟယ္လို မနန္း..."
ဘာမွျပန္မေျဖ ဖုန္းခ်သြားသည္... အဲ့တာနဲ႔က်ေနာ္ျပန္ေခၚၾကည့္သည္ မကိုင္... အဲ့တာနဲ႔ ဆက္မေခၚေတာ့ အဲ့ဒီအတိုင္းထားလိုက္သည္....
ေနာက္၁၅မိနစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ ထပ္ျမည္လာသည္... က်ေနာ္ကိုင္လိုက္ေတာ့...
"ဟယ္လို... ဟယ္လို.... မနန္းေျပာ..."
ဘာမွမေျပာျပန္ခ်သြားသည္... အဲ့တာနဲ႔က်ေနာ္လည္းစိတ္ပူလာတယ္ ဘာမ်ားျဖစ္သလဲေပါ့...
က်ေနာ္ေခၚလိုက္ေတာ့ ပထမ မကိုင္ နည္းနည္းၾကာေတာ့ျပန္ကိုင္တယ္... က်ေနာ္ ဟယ္လိုေျပာေတာ့ ျပန္မထူး တစ္႐ႈံ့ရံႈ့ငိုသံေတာ့ ၾကာ္းသည္...
"ဟယ္လို မနန္း... ဘာျဖစ္လို႔လဲ အမ... က်ေနာ္ဘာကူညီေပးရမလဲ" ေမးလိုက္ေတာ့ တစ္ဖက္က... အငိုသံေတာ့ မၾကားေတာ့...
အသံနည္းနည္း အစ္အစ္နဲ႔
"ရပါတယ္ မ ဘာမွမျဖစ္ဘူး"
"ဟာ... ဘာမွမျဖစ္ပဲေနမလား ဒီေလာက္ငိုသံႀကီးနဲ႔... ေျပာ အခုဘယ္မွာလဲ"
"ကားေပၚမွာ... ရပါတယ္ ေကာင္ေလး မ ဘာမွမျဖစ္ဘူး"
"ျဖစ္တာေတြမျဖစ္တာေတြေနာက္မွေျပာ က်ေနာ္အခုလာခဲ့မယ္ မ ဘယ္မွာလဲ...."
"ရပါတယ္ဆို..."
"ဟာ... ရမလား... မသိဘူး က်ေနာ္အခုလာမယ္... ဘယ္မွာလဲေျပာ..."
"အင္း... ရတယ္ေကာင္းေလးမလာနဲ႔ မ လာေခၚလိုက္မယ္... ဘယ္လာေခၚရမလဲ"
"Junction Maw Tin နားက.... ... ... မွာ..."
"အင္း မ အခုလာခဲ့လိုက္မယ္... ေနာ္..."
"ဟုတ္..."
တစ္ေအာင့္ေလာက္ၾကာေတာ့ မနန္းသူ႔ကားေလးနဲ႔ ေရာက္လာတယ္... ကားတံခါးဖြင့္ သူ႔ေဘးဘက္ ဝင္ထိုင္ၿပီးၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ငိုထားသည္ထင္တယ္... မ်က္လံုးက မို႔လို႔... အဲ့တာနဲ႔က်ေနာ္က...
"မ ဘယ္သြားမလဲ... တစ္ခုခုစားမလား" ေမးေတာ့
"မ မစားခ်င္ဘူး တစ္ခုခုေသာက္ရေအာင္" ေျပာလာေတာ့က်ေနာ္လည္း နီးစပ္ရာဆိုင္တစ္ဆိုင္ ေမာင္းခိုင္းလိုက္ၿပီး Spy ၂လံုးဝယ္လိုက္တယ္... ၿပီးေတာ့ ေအးေဆးျဖစ္မယ့္ ဗိုလ္တစ္ေထာင္ကမ္းနားပဲ ေမာင္းခိုင္းလိုက္တယ္...
ကမ္းနားေရာက္ေတာ့ က်ေနာ့ကိုဘာမွမေျပာ သူ႔ဖသာသူ ကမ္းနားဖက္လွမ္းေငးရင္း က်ေနာ့ေပးတဲ့ Spy တစ္လံုးကို သာ ေကာင္းေကာင္းႀကီးေမာ့ေနသည္... ပုလင္ကုန္ေလာက္နီးနီးက်မွက်ေနာ့ဖက္လွည့္ၿပီး...
"မ ဘာေတြျဖစ္ေနလဲ ေကာင္ေလးသိလား"
က်ေနာ္ေခါင္းသာခါရမ္းမိသည္... သူမအနည္းငယ္ေတာ့ မူးလာသည္ကိုေတာ့ စကားအေျပာအဆိုအေပၚရိပ္မိလိုက္သည္...
"မနဲ႔ ခက္ ကအခ်စ္ေတာ္ေတြေလ... ေကာင္ေလးရိပ္မိမွာပါ..."
ဒါလည္းမထူးဆန္းပါ အျမဲတမ္းတစ္တြဲတြဲ မိန္းကေလးႏွစ္ေယာက္ အခ်စ္ေတာ္ထားက်တာမဆန္းပါဘူး... အခ်စ္ေတာ္ထားရက္နဲ႔ က်ေနာ့ကို ဝိုင္းခင္က်သည္ကသာ ဆန္းေနသည္...
သူမဆက္ေျပာသည္..
"ေကာင္ေလးဆီပထမဆံုး လာေတြ႔တဲ့ေန႔က မနဲ႔ ခက္ 6 ႏွစ္ျပည့္ Anniversary..."
သူဆက္ေျပာျပသည္ကသူတို႔ ႏွစ္ေယာက္ မိန္းကေလးေက်ာင္းအလယ္တန္းမွာထဲကစခင္လာတဲ့အေၾကာင္းေတြ ႏွင္းနဲ႔ ေက်ာင္းၿပီးမွခင္ခဲ့ ေပမယ့္... ခက္နဲ႔ ညီအမလိုျဖစ္ေနတဲ့ ႏွင္းကိုလဲ ခင္မိေၾကာင္းေတြ... ေနာက္ဆံုးတကၠသိုလ္တတ္ေတာ့ ခက္က အမွတ္ေကာင္းေပမယ့္ သူနဲ႔အတူတူ စီးပြားေရးပဲလိုက္ယူခဲ့ေၾကာင္းေတြ... အဲ့က်မွတစ္ေယာက္အေပၚတစ္ေယာက္ခ်စ္မိၿပီး အခ်စ္ေတာ္ေတြျဖစ္ခဲ့တာေတြေျပာျပသည္... အခုလည္း ခက္ အိမ္က သူတို႔သေဘာတူနဲ႔ေစ့စပ္ဖို႔ မႏၱေလး ျပန္သြားရလို႔ သူစိတ္ညစ္ေနတာကိုရင္ဖြင့္သည္... ႏွင္းကိုက် ညီအမလိုခင္ေပမယ့္ ႏွင္းကလဲ အိမ္သိပ္မကပ္ေတာ့ ဖြင့္မေျပာျဖစ္ေတာ့ က်ေနာ္နဲ႔က်မွရင္ဖြင့္ျဖစ္ေၾကာင္လဲ ႐ွင္းျပသည္...
သူတို႔ၾကားထဲ ပထမဆံုးေရာက္လာတဲ့ ေယာက်ားေလးသူငယ္ခ်င္းကလဲ က်ေနာပဲ႐ွိသည္တဲ့... ဟုတ္ေလာက္သည္ က်ေနာ္နဲ႔ စခင္ထဲက ဘယ္ေယာက်ၤားေလးနဲ႔မွအဆက္ အသြယ္လုပ္တာမေတြ႔...
"မ ေလ အခု ေကာင္ေလးကိုေျပာျပတာေတြရင္ထဲမွာပဲသိမ္းထားေနာ္..."
"ဟုတ္ကဲ့ပါ.. က်ေနာ္ ေလွ်ာက္ေျပာတတ္တဲ့ သူမဟုတ္ပါဘူး...."
"မ ယံုပါတယ္... အဲ့တာေၾကာင့္လဲ ေကာင္ေလးကို မတို႔ ေမာင္ေလးတစ္ေယာက္လိုခင္မင္ေနရတာေပါ့..."
"..."
"ေကာင္ေလး မ ေခါင္းေတြရိပ္တိတ္တိတ္နဲ႔..."
"ျဖစ္မွာေပါ့ ေရာက္ေရာက္ခ်င္းက တစ္ပုလင္းလံုးေမာ့လိုက္တာကိုး... ကဲလာ ထိုင္ခံုေနာက္မွီၿပီး ခဏ မိွန္းေနလိုက္..."
"အာ.. မရဘူး အဲ့လိုက ပိုမူးတယ္.."
"ဒီလိုဆို က်ေနာ့ ပုခံုးေပၚခဏမွီေနလိုက္" က်ေနာ္လဲ ခႏၱာကိုယ္တစ္ဖက္ေစာင္းေပးလိုက္ရင္း က်ေနာ့အေပၚမွီေစလိုက္သည္... မနန္းလဲ အလိုက္သင့္ က်ေနာ့အေပၚ မွီလိုက္သည္... ခဏၾကာေတာ့.. ေခါင္းေမာ့ေနရတာ အန္ခ်င္တယ္ဆိုလို႔ က်ေနာ့ ပံုစံနည္းနည္းေျပာင္းလိုက္ၿပီး က်ေနာ့္ဘက္ကို မ်ာက္ႏွာမူၿပီးေခါင္းမွီေစလိုက္သည္... အခုမွ စံုတြဲေတြ ဖက္ထားတဲ့ ပံုစံလိုျဖစ္ေနျပီ... သူကေတာ့မသိ ကိုယ္ကေတာ့ ရင္ထဲမွာ တဒိန္းဒိန္းႏွင့္ ကုလားဘုရားပြဲလွည့္ေနၿပီ... အေတြ႔အၾကံဳအနည္းငယ္ ႐ွိတယ္ဆိုေသာ္လည္း အခုလို မိန္းမေခ်ာေလးႏွင့္႐ွိေနတာ ဘယ္သူကရင္မခုန္ပဲေနႏိုင္ပါ့မလဲ... ကိုယ္မွာေတာ့ ေျခမကိုင္မိလက္မကိုင္မိနဲ႔ ဂြေတာ့က်ၿပီ...
"ေကာင္ေလး..."
"ဗ...်...ာ..."
"ေနရတာအဆင္မေျပလို႔လား... မ ထေပးမယ္ေလ"
"ရ ရ ပါတယ္... ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး မရဲ႕..." ဘာမွသာမျဖစ္တာ အသံေတြက တုန္ရီေနတယ္...
"ဟင္း.... မတစ္ခုေမးမယ္"
"ေမးေလ မ"
"ေကာင္ေလး ရည္းစားထားဖူးသလား..."
က်ေနာ္ခဏစဥ္းစားလိုက္သည္ သူဘာကိုေမးခ်င္တာလဲေပါ့...
"ထားဖူးတယ္ မ..."
"ဘယ္ ႏွစ္ေယာက္ေလာက္ထားဘူးလဲ ေကာင္ေလး"
"သံုးေယာက္"
"ဟင္းဟင္း ေကာင္ေလးကဘယ္ဆိုးလို႔လဲ ၃ေယာက္ေတာင္ဆိုေတာ့ အေတြ႔အၾကံဳေတြမ်ားေနၿပီေပါ့ေနာ္..."
"ဟာ.. မ ကလဲခဏတစ္ျဖဳတ္ပဲထားျဖစ္တာပါ... အတည္တက်ေသခ်ာမထားဖူးေသးပါဘူး..."
"အင္း... အဲ့တာလဲေကာင္းပါတယ္ မခံစားရဘူးေပါ့... ဒါနဲ႔ မ ေမးမယ္... ေကာင္ေလးရဲ႕ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ စိတ္ေတြအရမ္းညစ္ၿပီး စိတ္ထိခိုက္ေနၿပီဆိုရင္ ေကာင္ေလးဘာလုပ္ေပးလဲ... မွန္မွန္ေျဖေနာ္..."
"သူေပ်ာ္ေအာင္လုပ္ေပးတယ္... စကားေတြေျပာတယ္ ဟာသေတြေျပာတယ္ မုန္႔စားတယ္..."
"ၿပီးေတာ့ေရာ..."
"အဲ..." ေျဖရတာေတာ္ေတာ္ၾကပ္သြားသည္... မနန္းကလဲ ဒီေန႔မွ လွ်ာေတြသြက္ၿပီး စကားေတြအမ်ားႀကီးေျပာေနရံုမက ေျဖရၾကပ္တာေတြပါေမးလာသည္...
က်ေနာ္ဘာေျဖရမွန္းေတာ့မသိ... သို႔ေသာ္...
ကမ္းနားဖက္ကလမ္းမီးတိုင္မွ မီးအလင္းေရာင္က ကားထဲထိျဖာက်လင္းလက္ေနသည္... ဘာမွမလိမ္းခ်ယ္ထားေသာသူမ၏မ်က္ႏွာေလးကိုေငးရင္း... အေၾကာစိမ္းေလးမ်ားပင္ယွက္သန္းေနေသာ ပါးမို႔မို႔ေလးေပၚသို႔ ေႏြးေထြးေသာအနမ္းတစ္စံုေပးရင္း သူမဆံႏြယ္ေလးမ်ားသို႔ နမ္း႐ိႈက္မိလိုက္သည္...
"အို"
ေအးစက္တဲ့ ေလျပည္မ်ားၾကားကေန ေႏြးေထြးတဲ့ အားေပးအနမ္းေလးမ်ားေၾကာင့္ သူမ႐ွက္သြားကာမွီေနရာမွ ထထိုင္လိုက္သည္... က်ေနာ့ကို မ်က္လံုးအျပဴးသားနဲ႔ၾကည့္ေနေသာ မ ကို ရင္ခြင္ထဲသို႔ျပန္လည္သြင္းလိုက္ၿပီး... ေႏြးေထြးတဲ့ အနမ္းမ်ား ဆက္လက္နမ္း႐ိႈက္မိသည္... မရဲ႕မ်က္လံုးေလးေတြၾကည့္မိေတာ့ေမွးစဥ္းလို႔ ... က်ေနာ္ စြဲစြဲလန္းလန္း မ ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းဖူးေလးမ်ားႏွင့္ ထိေတြ႕ ႏႈတ္ဆက္လိုက္သည္... ေႏြေထြးတုန္ရီေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားက မပြင့္တစ္ပြင့္ႏွင့္... ညင္သာစြာ အနမ္းပန္းေလးမ်ားေဝရင္း မ လူးလြန္႔လာသည္...
"ေကာင္ေလး မတို႔ျပန္ရေအာင္..."
"ဟုတ္ကဲ့ မ... ျပန္မယ္ေလ..."
က်ေနာ့အိမ္ကိုလိုက္ပို႔ေပးရင္းလမ္းတစ္ေလွ်ာက္လံုးဘာမွမေျပာျဖစ္က်... က်ေနာ့အိမ္နားေရာက္ေတာ့ မ ကကားရပ္ေပးလိုက္ရင္း... က်ေနာ့္ဖက္လွည့္ၿပီး အနမ္းတစ္ပြင့္ေပးလိုက္သည္...
"ေက်းဇူးေနာ္.. ေကာင္ေလး..."
က်ေနာ္ဘာမွမေျပာမိေတာ့... သူမ ကိုသာေငးမိေနရင္းပဲ...
"ျပန္ေတာ့ေလ ေကာင္ေလး... မနက္ျဖန္က်ေတြ႔မယ္ေနာ္..."
က်ေနာ့္ကို႐ူးသြပ္ေစမည့္ အျပံဳးခ်ိဳခ်ိဳမ်ားနဲ႔ သူမႏႈတ္ဆက္လိုက္ေတာ့မွ က်ေနာ္သတိဝင္ၿပီး...
"ဟုတ္... မ... See You tomorrow..."
မနန္း ကားေပၚကဆင္းျပီးႏွႈတ္ဆက္လိုက္ရင္း... သူမကားထြက္သြားသည္အထိ က်ေနာ္ေငးၾကည့္ေနမိသည္...
အိမ္ေပၚကိုတတ္ေတာ့ အေပ်ာ္ေတြလြန္ၿပီး အေမ့ကိုေတာင္ လွမ္းဖက္လိုက္ေသးတယ္... အေမကေတာ့ ေျပာသည္ ဒီေကာင္ေလး အေျဖရလာလို႔လားတဲ့... အဲ့လိုသာဆိုဒီ့ထပ္ေတာငေ္ပ်ာ္မိမွာလိုေျဖရင္း အခန္းထဲဝင္ေတာ့ မနန္းရဲ႕ Msg ေလးဝင္လာသည္...
*Thanks You, baby    See You Tomorrow * တဲ့
ဟူး... စိတ္ထဲမွာဘာေတြျဖစ္ေနမွန္းေတာင္မသိေတာ့ ထခုန္မိမတတ္ေပ်ာ္မိသြားရင္း...
*Ok, Ma. See You Tmr  *
...
...
...
ဖုန္းကိုကိုင္ရင္း ေယာင္ခ်ာခ်ာ အခန္းထဲ လမ္းပတ္ေလွ်ာက္ေနရင္း... ေတြးမိသည္က.... သူမကို...
ေသခ်ာတယ္
က်ေနာ္ခ်စ္မိသြားၿပီ......
Popular Posts
-
ဒီေန႔ဟာ က်မ အသက္ ၂၀ တင္းတင္းျပည့္တဲ့ေန႔၊ မနက္ခင္း က်မ အိပ္ယာႏုိးတာနဲ႔ ရင္ခုန္ စိတ္လႈပ္ရွားေနမိတယ္။ ေၾသာ္၊ က်မ အလုပ္လား။ က်မက ဟုိတယ္တခုက စ...
-
.အန္တီမမႀကီးမ်ား ( ေအာစာအုပ္ ) ေဘးအိမ္ကအန္တီငယ္ ေဘးအိမ္ကအန္တီငယ္ ျဖစ္ရပ္မွန္ေလးပါ။ကာယကံရွင္ရဲ.နာမည္ကိုလြဲထားပါသည္။လြန္ခဲ့တဲ့ 2004/2005ေ...
-
အဆက္>>> အထစ္ထစ္အေငါ့ေငါ့ႏွင့္ေျဖသည္။ မ်က္ႏွာေလးရဲကနဲျဖစ္သလို ေစာက္ပတ္ထဲတြင္လည္း စိုကနဲအရည္တစ္သုတ္ယိုစိမ့္ထြက္သည္။ “ဟာ..ဟုတ္ပါ...
-
ႏွင္းႏု ဘာလိုလို နဲ႔ … ျမန္ မာႏွ စ္သ စ္ ကူးလ သို႔ ကူးေျ ပာင္ းေတာ့မ ည့္ ကာလ။ ရန္ ကုန္ မွာ သၾကၤန္ေ ပ် ာ္ ခ်င္ ေသာ္လ ည္း မိဘမ်ား၏ ဆႏၵ ကိ...
-
အပ်ိဳေပါက္မေလး “လုပ္ၿပီ…ၾကည့္ပါလားလို႔..” မိန္းမတစ္ေယာက္။ အညဳအခရာအျပည့္ႏွင့္ေျပာလိုက္သည့္စကားသံ။ ထိုအသံကိုၾကားလိုက္ရေသာ ခိုင္ၾကဴသင...
-
__________________ (၁) "လိုးစမ္းကြာ … လိုးလုိး … နင္ဘယ္ေလာက္လိုးမလဲ ၾကည့္စမ္းမယ္ ေအာင္ေမာင္း … ငါ့တစ္ကိုယ္လုံးလည္း နင္ တစ္ညလုံးေဆ...